Brief aan mijn lieve broer Ton,

5 okt. 2016, is het tien jaar geleden dat jij zo jong, slechts 59 bent overleden niet onverwachts maar wel ongewild…Jaren ernstig ziek en bedlegerig door een slopende ziekte aan je kleine hersenen, div. artsen geraadpleegd helaas niets aan te doen ,je takelde lichamelijk steeds verder af en op den duur ging er niets meer.. In tien jaar is er veel gebeurd,vier heerlijke kleinkinderen één heb je er nog mogen zien,geweldige kids man en je echtgenote (Im), die jou met veel liefde jaren lang verzorgde heeft een relatie, was even wennen en een tijdje moeilijk ondanks dat ik het Im zo gunde maar nu na gewenning valt het best mee,Im is gelukkig en er wordt echt goed voor haar gezorgd, het is O K Ton en die stranger is best een goeie vent met humor en het hart op de juiste plek…Bij moeilijke momenten ga ik even aan je graf zitten met je praten en jij geeft mij altijd gelijk, niet alleen bij dit soort momenten ,Nee iedere twee a drie weken ga ik een bloemetje bij zetten, zo ook je naasten…Wat ik wel heb geleerd heb in de loop der jaren, dat ik voorbij ben gegaan aan het verdriet van mijn eigen kinderen over jou dood ,zo bezig met mezelf over het verlies van jou dat ik voorbij ging wat er in hun hoofd afspeelde en ze het moeilijk hadden met de verwerking en dat spijt me alsnog…Onze eeuwige band Ton is ontstaan tijdens onze kinderjaren opgroeiend in een ontwricht gezin, heel veel samen meegemaakt jij corrigeerde mij af en toe dat was ook nodig daar ik redelijk onhandelbaar was door de situatie, toen niet altijd blij er mee maar later, nu nog wel dankbaar…Voor mij ben je niet dood alleen denk ik wel eens waarom ben je er nou niet om je te kunnen vragen of ik het goed doe dan zit ik bij je graf, geen uitweg meer zien en kan ik ook gewoon mijn tranen de vrije loop laten..Ieder jaar gedenken wij je overlijden zo ook dit jaar maar wilde ik er wat meer bij stil staan met deze brief aan jou, het klinkt misschien gek maar we vieren ook ieder jaar je geboortedag 23 maart …en deze keer (5 oktober) dus voor de 10e keer gedenken wij je sterfdag ,niet dat ik er vrolijk van word maar toch voel ik een blijdschap dat je verlost bent uit je lijden en natuurlijk voel ik een blijdschap dat jij mijn broer bent en ook dat ik een hele goede band heb behouden met je vrouw en jullie kinderen..Ton er is zo veel te vertellen maar dat past niet in de Column waar het voor bedoelt is ,het enige wat ik nog wil zeggen lieve broer ,ik mis je en ik hou van je….Je broertje Joop, (Jopie)