Bier of Pils?

‘Mag ik alstublieft twee pils?’ vroeg ik laatst aan een barman in een club/loods/ Braziliaans thema-feest/ wasmachine-opslagplaats/ bierbrouwerij; ’Nee, wij verkopen geen pils, alleen bier’ kreeg ik terug op toon alsof ik net kreeft bij de McDonalds had besteld. Hip- Amsterdam heeft er weer een nieuwe rage bij om zich te kunnen onderscheiden van de mainstream, na de exotische koffie- gekte gaat het nu alleen nog maar om bier. Het gaat niet zomaar om bier, dat is namelijk niet exclusief genoeg voor onze hippe Amsterdammers, maar om speciaal bier wat geproduceerd is door, het liefst, kleinschalige bierbrouwerijen.
Achter de industrieel ontworpen bar hangt een lijst met alle speciaal bieren die de bar/loods/ Braziliaans thema-feest/ wasmachine-opslagplaats/ bierbrouwerij verkoopt. Ik besluit mij in de bier-gekte onder te dompelen en kies, lekker gek, voor een Thai-Thai biertje wat volgens de barman één van de populairdere bieren is. Het bier kost dan ook 4,20 en stroomt niet zomaar uit de tap, dat is natuurlijk passé, maar uit iets wat lijkt op wc- kraantjes.
Exotisch pils was het zeker want er zat een hele rode peper doorheen gemalen, maar omdat het zelf gebrouwen is, is het hip, exotisch speciaal bier. Als ik namelijk een rode peper door mijn pauper- tap pils gooi word ik voor gek verklaard maar een brandende bek van het Thai Thai biertje is dan opeens exotisch.
Een hippe Amsterdamse uitgaansavond bestaat vandaag de dag dus uit exotisch bier, dansen in een oververhitte loods/ opslag/ bierbrouwerij waar het peperdure pils uit de industrial wc- kraantjes stroomt. Ik kies in het vervolg toch maar weer voor goedkoop pils, gewoon van de tap en laat de pepers er liever uit.