Agressie in de trein

Gedurende mijn hele arbeidzame leven zit ik elke dag een aantal uren in de trein. Als de NS dus weer eens in het nieuws komt, en dat gebeurt nogal eens, trekt dat mijn aandacht. Nu las ik dat conducteurs agressie incidenten vaak niet melden. Een conducteur die opvalt vanwege het aantal geregistreerde incidenten loopt het risico zijn baan kwijt te raken, omdat uit de incidenten zou blijken dat hij wellicht niet voldoende competent is. Oei. Dat is nogal wat. Agressie pak je aan bij de bron. Om te beginnen zou NS zich iets gelegen moeten laten liggen aan de indruk die het bedrijf zelf maakt ten aanzien van normen en waarden. Vaak meegemaakt dat ik de hele trein moet door struinen op zoek naar een toilet met voldoende toiletpapier, een schoon toilet vinden is al een utopie. Daarmee zegt NS eigenlijk: beste passagier, hoe u uw behoefte doet, daar hebben we letterlijk schijt aan, zolang u maar betaalt. Dat is toch op zijn zachts gezegd een verkeerd signaal. Aan de conducteurs zal het niet liggen, meestal zijn het aardige, goedwillende mensen, de een wat communicatief vaardiger dan de ander, maar alles kan geleerd worden. Daar doet NS ook veel aan in positieve zin. Medewerkers worden intensief getraind in het voorkomen dan wel omgaan met agressie. Prima. En het lijkt zo logisch. Waarom zou je niet vanuit verschillende invalshoeken de competentie van medewerkers verbeteren? Enerzijds trainen, anderzijds competentie monitoren en daarop sturen. Maar er zit een adder onder het gras. Om passend beleid te kunnen maken moet je over de juiste cijfers beschikken. Als conducteurs incidenten niet meer melden, weten we ook niet meer wat er speelt. NS kan zichzelf dan voor de gek houden door te stellen: we hebben agressietrainingen gefaciliteerd en ziedaar, het aantal incidenten loopt fors terug. Dus we zijn succesvol. Niets is natuurlijk minder waar. Conducteurs die een agressie incident hebben meegemaakt hebben niet alleen recht op een zorgvuldig traject van opvang en nazorg, het melden van incidenten mag op geen enkele manier leiden tot het diskwalificeren van degene die meldt! Gevolg: Een onduidelijk beeld, een drastische verhoging van het ziekteverzuim, een uitstroom van personeel dat iets beters kan krijgen, gebrek aan betrokkenheid en een sterk verhoogd verborgen risico op ernstige agressie incidenten. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald!