Zwarte Turkse baret

Zwarte Turkse baret.
Tijdens het minimaliseren van de inboedel in mijn kleine appartement kom ik een zwarte Turkse baret tegen. Dat roept mooie herinneringen op.
Turkije, Babaeski. Het is maandag 22 november 2010. In een kleine bar op een verdieping tref ik drie mannen van begin 30 jaar. De barman is een stuk ouder.
Ik word gegroet en bekeken. Ik word aan de bar genodigd. Bier is er niet, wel laffe malt, dus bestel ik Raki. Het wordt gezellig en er komt ook een note book op de bar, waarmee de barman de plaatsen opzoekt waar ik geweest ben. Eén van de mannen wil per se aanstekers ruilen. Hij wil mijn aansteker van Bulgarije graag hebben. Misschien spaart hij wel aanstekers. De Raki wordt ongevraagd ververst en aangevuld met een bord vol witte kaas en komkommer. Er komt een vijfde man bij, die is gebeld door de man die het beste Engels spreekt. Deze nieuwe man blijkt een jaar in New York te hebben gewerkt, als tapijten verkoper. Nu is hij journalist van een lokale krant. Er worden foto’s gemaakt. De man gaat een stukje over mij in de krant schrijven. Eén van de heren, die van de aansteker, vertrekt maar eerst schenkt hij me zijn karakteristieke Turkse pet. Die pet is de hele avond onderwerp van pret geweest, want kennelijk is ook in Turkije een zwarte baret het hoofddeksel van cavaleristen. Leuk natuurlijk dat ik kan vertellen dat ik ook bij de cavalerie gediend heb. Als ik om half elf opstap, motief honden uitlaten, wordt er uitgebreid afscheid genomen. Betalen mag ik niet. Vlak voor mijn vertrek krijg ik nog een mop voorgeschoteld, gerelateerd aan het drinken van Raki.
“Een muis heeft een paar biertjes gedronken en valt daarna als een blok in slaap;
Een paar dagen later drinkt hij nogal wat wijn en valt opnieuw prompt in slaap;
De dag erna drinkt hij Raki maar in plaats van in slaap te vallen, wordt hij hyper actief. Hij begint zoekend rond te rennen en roept: waar is die stomme poes, die wil ik neuken!”.
Door Turkije van stad naar stad trekkend, van 18 november 2010 tot 2 januari 2011, heb ik hoofdzakelijk leuke dingen meegemaakt.
Het is dan ook heel vervelend te moeten constateren dat Turken in Nederland me nu mateloos irriteren. Hun gedrag komt op mij “ontheemd” over.