Vakantieuittocht

We staan weer aan de vooravond van de vakantie uittocht. Terwijl de vrouw des huizes de voorbereidingen treft omtrent de bagage, de laatste wasjes draait en het huis aan kant maakt, mag de heer des huizes zich werpen op de te nemen route en het vervoer. Nemen we de tol en trekken we in 1 keer door of nemen we onderweg een overnachting? Vervolgens wordt de skibox van zolder gehaald en op het dak gemonteerd, en dan? Dan is het zover!
De auto is gepakt, de broodjes zijn gesmeerd, navigatie ingesteld, de kinderdvd’s staan in de aanslag, climate control staat afgesteld, de portable koelkast is ingeplugd en: Daar gaan we!

Hoe lang is het geleden dat onze ouders nog de echte reisbeproeving aangingen?
Ik weet het nog als gister. Auto volgeladen, keurig schoongemaakt en afgetankt door paps. De tas met broodjes, gekookte eitjes, pakjes drinken, rolletje toiletpapier en snoeperijen tussen moeders voeten bij de voorstoelen. Mijn broer en ik keurig achterin nog zonder gordel en beladen met boekjes, potloden en ons kussen. Want we gingen heel ver rijden dus er zou ook geslapen worden.
Climate control kenden we niet en de temperatuur regelden we met de enige remedie die er was en wel alle ramen open of een handdoek tussen het raam. En ging het niet bij iedereen zo? Vol goede moed werd er vertrokken waarbij ouders maar hoopten dat er dit jaar NIET na tien minuten al een “zijn we er al” werd geroepen. Geen dvd in de hoofdsteunen die het kindervolk bezig hield. Niets van dat alles. Uit pure ellende werd er maar een zoveelste “ik zie, ik zie wat jij niet ziet” tegenaan gegooid. Werden alle auto’s met Nederlands kenteken geteld en verder op de route bij gebrek daaraan telden we dan maar de rode. En dan, dan kwam de file bij Lyon.

Tja, wie weet het nog? Niets op tijd de melding van file op de navigatie. Niets alternatieve route intypen. Gewoon old school de ergernis van “erin” verzeild raken, gevolgd door het heerlijke beeld van een nieuwe route zoeken en voorlezen van: de kaart! Terwijl de heer des huizes de borden en het verkeer geconcentreerd in de gaten hield mocht de vrouw des huizes met de kaart in de aanslag hem op weg helpen.
Dit alles gemarineerd in een lekker sausje van vermoeidheid, misselijk makende warmte en gegratineerd met een paar jengelende en zeurende kinderen op de achterbank. Op vakantie naar het zuiden, de leuke horror uit vervlogen dagen en dankzij de huidige technologie toch iets makkelijker te verhapstukken.
Goede reis en fijne vakantie!