Stickertjes

Waarom? Dat is mijn vraag. Het grote waarom? Heb ik iemand iets misdaan? Is het een soort van wraakactie van de producent?
Waar ik het over heb?
Appels. Dan niet zo zeer de vrucht an sich, die kan er ook niet veel aan doen, maar wel die horken die ze leveren aan de supermarkten. Het kan ook een persoonlijke vendetta tegenover mij gericht zijn, dat weet ik niet. Het valt mij in elk geval op dat er op elke appel een stickertje zit. Een ruitvorming stickertje met daarop het type appel of wie de leverancier is van deze vrucht. Totaal overbodig want dat is de appelboom namelijk. Zelfs een demente baviaan die zich nooit laat zien in Adventure Zoo Emmen weet dit nog.
Wat is het nut van zo’n stickertje? vroeg ik me vanochtend nog af terwijl ik het ranzige smakende plakkertje uit mijn mond pulkte. Ik had hem met mijn brakke kop even gemist. Op de zak staat toch alles wat ik weten wil? Hoe de appel smaakt, waar het vandaan komt et cetera.
Junior krijgt van mij altijd een appel mee naar school. Vanwege zijn handicap zorg ik er dat het ding stickervrij is. Anders eet hij het genadeloos op. Met plakker en al.
Daar sta ik dan met de appel. Schrapend over zijn buitenkant om dat stickertje er af te frunniken. Nu weet ik niet hoe de gemiddelde man zich verzorgd, maar over het algemeen hebben ze niet tot nauwelijks nagels aan hun vingers. Ik in elk geval niet. Dus met het stompje wat ik op mijn wijsvinger heb doe ik moedige pogingen dat vervloekte ruitje van de appel te krijgen. Ik blijf kalm. Misschien met mijn duim?
O, oh, de eerste inkepingen beginnen zich te vertonen in mijn Granny Smith. Gloeiende! Waar zit het mee vast? Behangplaksel?
Rustig blijven, Michiel! Ik haal een keer diep adem en concentreer me weer op de appel. Puntje van de tong buitenboord.
Het is los! Een deel van het vruchtvlees onder de oppervlak wel te verstaan.
God nonderju!
Nog een keer adem halen.
Mijn hand lekt via mijn vingers appelsap op het aanrecht.
De appel verdwijnt met dusdanig geweld in de groenbak dat CSI er moeite mee zou hebben het te herkennen.
Appelleveranciers, stop met deze micro-terrorisme! Als je zo nodig wilt plakken, plak dan die zak van vol. En dan bedoel ik niet jullie baas.
Het aanrecht thuis is ontdaan van alle appelsporen die naar mij toe zouden kunnen leiden. Junior is naar school. Wederom met een banaan en wat druiven.