Spartelende Schaarvisjes en Hongerige Haaien

Het is Blue Monday vandaag. Ik ben na een korte nacht verzonken geraakt in een dip waarvan ik eind deze week hoop te zijn bekomen, toch vrezende dat het me deze maand niet meer gaat lukken. De Olympische Spelen zijn voorbij. Ik heb geen excuus meer om ‘s nachts wakker te blijven en overdag te slapen. Geen excuus meer om mijn vakantie nutteloos te besteden. Het enige dat ik over heb, is het wrange gevoel het speciale aan deze Spelen gemist te hebben. Ik heb nu vooral reden om mezelf te bekritiseren. Chauvinist als ik ben heb ik mijn focus vooral gelegd op de onderdelen waarin ons mooie land favoriet was voor een medaille. Ik vroeg wat Nederland vroeg: De grootste garantie om te juichen.
Ik wil deze week de column gebruiken om oprecht excuses te maken aan een select groepje mensen die het verdienen. Ferry Weertman en Sharon van Rouwendaal, die door golven in de baai van de Copacabana kliefden als tijgerhaaien. Nog maar te zwijgen over Sanne Wevers, die de tien centimeter brede balk liet lijken als een gigantische dansvloer en daarmee topfavorieten Simone Biles en Lauren Hernandez op gepaste afstand liet. Maar ook Nouschka Fontijn, de knokkende fysiotherapeut die zilver pakte op de slotdag en daarmee iedereen verbaasde. Ik werd dan wel verdrietig van het zilver voor onze gazelle Daphne, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door Churandy die zelfs de meest verschrompelde zuurpruim kan helpen aan wat levensvreugde. De mooiste vijfde plek van de spelen is die van jou, man. Helaas heb ik besloten niet naar je race te kijken, maar enkel daags erna naar je legendarische interviews. Nu heb ik daar spijt van. Jelle van Gorkum, hoe flik je dat opeens na zo veel blessureleed? Onvoorstelbaar, ongelofelijk. Sorry dat ik in de bus zat op weg naar vrienden. Dames lichte dubbel-twee en dubbel-vier. Gefeliciteerd met jullie prachtprestaties en volgende keer zal ik kijken. Beloofd
Natuurlijk ook dank aan de sporters die de vooraf hoge verwachtingen van ons wel hebben waargemaakt en die voor mooie en emotionele momenten hebben gezorgd. Dorian en Marith: Wauw. Blij dat ik heb gekeken. Dames Hockeysters, net niet maar oh-oh, wat dichtbij en wat een spanning hebben jullie gebracht.
Herenhockeyers, dit jaar was het hem niet. Niets meer aan te doen. Epke, je bent en blijft een baas.
Tom, buitengewoon goed gedaan. (Fabio speelde vals, kan niet anders).

en Yuri. Met jou hadden we de doelstelling (top 10 landenklassement) wél gehaald!

Boyan