Mo’s vader
Denk maar niet dat de vader van Mo na dertig jaar een volzin Nederlands kan uitspreken, schrijft Ebru Umar op 30 augustus in Metro. Ebru Umar heeft Mo’s vader nog nooit ontmoet. Ik wel. Mo speelt in hetzelfde voetbalteam als mijn zoontje. Mo’s vader is enige decennia geleden van Marokko naar Nederland gekomen. Ik ontmoette hem langs de lijn op het voetbalveld. Zijn vrouw heeft een hoofddoek. Een enge man met radicale ideeën dus, dat kon niet anders.
Hoe lang Mo’s vader in Nederland is weet ik niet. Vast nog geen dertig jaar. Maar in tegenstelling tot wat Ebru Umar beweert spreekt hij prachtige volzinnen Nederlands. Ik klaagde bij Mo’s vader dat de islamitisch geïnspireerde aanslagen wel griezelig dichtbij kwamen. ‘Dacht je dat ik niet bang was?’ Zei Mo’s vader ‘Ik ben ook bang, ik heb ook kleine kinderen.’
De ‘enge man met radicale ideeën’ bleek ondanks onze culturele en religieuze verschillen over exact dezelfde angstige gevoelens te beschikken als de oer-Hollandse bewoners van ons kikkerlandje. Mo’s vader is net zo gewoon en vredelievend als jij en ik. Ik sprak hem weer enige weken nadat een radicale moslim in Parijs met zijn Kalashnikov liep te zwaaien in de Thalys. Hij hoorde het bericht op de radio, schrok dat het een Marokkaan betrof omdat hij zich nu wéér moest verantwoorden bij zijn collega’s voor iets wat hij niet had gedaan. Zijn kinderen waren overstuur na Wilder’s uitspraak dat hij minder Marokkanen wilde. Mo vroeg zijn vader huilend of ze nu naar de gevangenis moesten?
Een journalist van NRC is teruggegaan naar de Jonkers van Ossstraat in Oss. Voor de komst van asielzoekers demonstreerde tweehonderd mensen en werd er een steen door de ruit van het asielzoekershuis gegooid. Dezelfde bewoners verklaarden nu dat zij totaal geen last hadden van de familie Hassan die nu in het huis woonde en hen dagelijks vriendelijk groette. Het lag niet aan hun vooroordelen. De demonstraties waren de schuld van de gemeente volgens de Ossenaren. Die had immers duidelijker moeten communiceren dat het hier niet ging om plof-moslims maar om gewone mensen.
Wilders en Ebru Umar beseffen niet dat ze met hun uitspraken juist datgene bereiken wat IS, radicale moslims en exploderende haatbaarden willen. Angst, haat en tweedeling in de maatschappij leidt immers tot radicalisering en nieuwe Jihadstrijders. Nederland is in oorlog, verklaarde Rutte in 2015. Alleen door vriendschappen aan te gaan met gematigde moslims en nieuwe Nederlanders kunnen wij deze oorlog winnen.