Liegen wanneer het gedrukt staat?

Het zal je maar gebeuren; je kind wordt onterecht uit huis geplaatst. Uit het niets.
Je zit thuis te werken en plotseling staat de kinderrechter op de stoep: AUFMACHEN!
In de bijlage van de Telegraaf- Vrouw- lees ik gisteren (23-8) een interview met een oma die bovenstaande beschrijft. Het zoontje van haar verstandelijk beperkte zoon en schoondochter is uit huis geplaatst. Voor de familie kwam dit volledig uit de lucht vallen. Oma heeft altijd een oogje in het zeil gehouden om haar zoon en schoondochter te ondersteunen in de opvoeding. En nu ineens die uithuisplaatsing? Waar zelfs alle andere zorgverleners het niet mee eens zijn!
Oma spuwt in het magazine haar gal over de voogd vanuit Jeugdzorg. Een arrogante kwal is het! Hij deed het zonder reden! De kleinzoon is beschadigd en die paar uurtjes in de maand dat hij zijn biologische familie mag zien is hij teruggetrokken en reageert vervreemd.
Conclusie na het lezen van dit stuk: jeugdzorg komt niet echt als beste uit de test.
Uiteraard is vanuit journalistiek oogpunt een reactie gevraagd bij Bureau Jeugdzorg.

Bureau Jeugdzorg reageert niet op dit specifieke geval.
Sterker nog: ze kunnen niet anders i.v.m. de privacywetgeving. God weet is deze oma een borderliner die tegen zichzelf in bescherming genomen moet worden? Of is de kleinzoon misbruikt door een familielid? Misschien heeft ie teveel tikken gehad? Mogelijk is de voogd bedreigt door oma en haar zoon? Of God verhoede: oma spreekt de waarheid. Wat natuurlijk kan en verschrikkelijk zou zijn, maar we zullen het nooit weten.
Helaas is Vrouw niet het enige medium dat meewerkt aan de eenzijdige berichtgeving omtrent uithuisplaatsingen. Genoeg media die de hardwerkende gezinsvoogden in een negatief daglicht plaatsen.
Gezinsvoogden die onder grote druk en met onmogelijk veel cases moeten opereren.
Die vaak ook bekritiseerd worden wanneer een kind niet uit huis geplaatst is. Kortom: het is nooit goed. Bij een gedegen onderzoek vanuit Zembla dan hebben we feitelijk én terecht kritiek op jeugdzorg. Maar in andere gevallen weten we het niet.
Toch biedt de redactie van Vrouw een podium aan de oma. Een vrouw die verbitterd en verdrietig is. En nogmaals; we weten niet of het waar is, maar toch. De mening van oma staat gedrukt. En zwart op wit schijnt toch voor velen de waarheid te zijn. Jeugdzorg in Nederland staat er al niet goed op. Denk alleen al aan de wachtlijsten. Alhoewel dit soort berichtgeving dé remedie is tegen die wachtlijsten.