Komkommertijd

Augustus. Normaal gesproken is het rond deze tijd van het jaar komkommertijd. Een tijd van het jaar die komt als er weinig is om je over te bekommeren. Dan is er geen nieuws. Dat is geen nieuws. Geen nieuws is goed nieuws. En een beetje goed kunnen we goed gebruiken.

In 2011 duurde de komkommertijd wel erg lang. Dat kwam omdat de komkommer zelf nieuws was, net vóór komkommertijd. Iedereen bekommerde zich om de komkommer. Je moest de komkommer schillen, want ze was ziek. Het was echter niet de komkommer, of beter gezegd het gif dat een bepaalde bacterie op de komkommer afscheidde, maar het nieuws dat ziekelijk bleek. Vooral voor de boeren die met de komkommers bleven zitten. Het liet hen niet onverschillig.

Komkommertijd. Met weinig nieuws en niets op televisie. Het lijkt zo lang geleden dat dit voor het laatst gold. Spijtig genoeg is het nu geen komkommertijd. Althans, zo voelt het niet. Met "spijtig" bedoel ik niet de Olympische Spelen. Dat is nog aardig. Hoewel het wel wat jammer is dat de spelen voornamelijk tijdens onze nachtelijke uren plaatsvinden. Ik heb het dan over de ellende overal ter wereld. Het is momenteel overal kommer en kwel. Bijvoorbeeld het nieuws van de aanslagen van IS (dat van mij dan juist wel weer een woord in de verleden tijd had mogen zijn) dat om je oren vliegt. Oorlog in de vorm van Russisch roulette. Je weet niet wanneer en waar er een aanslag zal komen. Je weet niet wie er beschoten wordt. Maar het raakt jou hoe dan ook.

Ik verlang naar komkommertijd. Maar is het nog wel realistisch om te denken dat het ooit weer komkommertijd wordt? Wie kijkt er tegenwoordig nog rechtstreeks programma’s op televisie als je programma’s on demand kunt kijken? Je bent niet meer afhankelijk van de programma’s die worden uitgezonden op televisie. Sinds de komst van internet kom je sowieso geen nieuws te kort.

Komkommertijd. Tijd om me nergens om te bekommeren. Als het geen komkommertijd meer wordt, creëer ik het zelf. Tijd voor komkommer. Ik loop naar de koelkast, pak een komkommer, snijd ‘m in stukjes. Ik ben niet onverschillig, dus die schil laat ik zitten. Ik ga zitten en pak mijn laptop. Ik lees geen nieuws. Ik schrijf wat nieuws. Onder het genot van een komkommer. Over komkommer. Want daar is het tijd voor. Vind ik. Intussen probeer ik niet te kwijlen. Het laatste waar ik nu trek in heb, is kommer en kwèl…