I am a nobody

anoniema 31 aug 2016

Mijn naam is niet belangrijk, omdat u deze nooit en te nimmer zult horen.
Ook ik begon als kleine jongen, met grote dromen tussen de oren.
Met veel enthousiasme en zekerheid ging ik van start,
totdat het minder ging, wat pijn deed in mijn hart.

Van de basisschool tot aan de middelbare,
kon ik maar niet mijn leven ook maar een beetje klaren.
Iedere dag weer om 07:00 uur op,
om vervolgens door de hele klas gepest te worden, en dat non stop.
Wat ik ze had aan gedaan, ik had geen idee.
Ze waren zo woedend op mij, dus verstopte mij op de wc.

Zo ging het jaren door, en ik was het zo zat.
Heb nagedacht over zelfmoord, misschien is dat wel wat?
Een gevoel dat ik hier niet thuishoorde, op deze planeet,
zorgde ervoor dat ik het allemaal niet meer weet.

Overstappen naar andere scholen, dat hielp niet.
Telkens weer hadden ze het op mij gemund, ik had veel verdriet.

Ik ben nu al jaren verder, en weet niet wat ik moet.
Heb ik nu al niet al genoeg geboet?
Is er ook maar niemand hier die staat aan mijn kant,
ik weet het eerlijk gezegd niet meer, dus steek mijn kop maar in het zand.

IK had grootse dromen. Ik wilde regisseur worden. Hollywood producties maken. Daarvoor heb je een MBO/HBO diploma nodig, maar dat wordt mij niet gegund.

Hopelijk kan iemand anders zijn dromen wel waarmaken,
hij of zij is het hoogtepunt…

I am a nobody.