Gij zult delen

De nieuwe generaties (inmiddels meervoud) liken, delen en taggen zich rot. Hoewel ik mij hier en daar totaal niet kan en in sommige gevallen hoop niet te kunnen associëren met de upcoming generaties, heb ik de deel-epidemie hartstikke te pakken. Ik ben de deler in mijn vriendschapsrelaties. Wil je mijn vriend zijn, dan moet je opgezouten zijn tegen tagnotificaties op Facebook van te flauwe memes, tegen WhatsApp notificaties met de meest zweverige poëtische gebrabbel waar ik verzot op ben en tegen zo nu en dan foto gespam op Instagram. Oh en advies, advies vragen doe ik ook wanneer mijn hersenen te lang hebben gekraakt en mijn hoofd overuren draait om zijn eigen as: die ene leuke jurk, die stoere pumps, die toffe stage, een leuke crush… Gij zal delen stond mij op het lijf geschreven toen ik ter wereld kwam.

Expressieve karaktertrekken monden uit op extroverte labels op voorhoofden die zouden moeten wijzen op allesdelende individuen. Echter hou ik vanaf nu een journaaltje bij met de volgende titel: ‘365 days of unspoken words’. Delers hebben de hele wereld, maar ook een heel wereld voor ons alleen.

Echter ontstaan er spontaan fronsen op mijn voorhoofd, zet mijn brein hier en daar een kanttekening bij wanneer volledig willekeurige berichten mijn aandacht trekken: menig Nederlander deelt zich rot. Ik smelt bij positief nieuws, bij het tegenovergestelde laat ik een denkbeeldige traan. En bij haatberichten, breekt mijn multiculturele hart.

Ik dacht dat ieder Nederlander de zin ‘als je niets aardigs te zeggen hebt, hou je wijselijk je mond’ koesterde. Echter is het verschijnsel ‘haatcomment’ een veelvoorkomend maatschappelijk probleem.

Tot een paar jaar geleden dacht ik dat ik altijd een mening klaar moet hebben liggen: onderwerpen varieerden van de nieuwste McFlurry smaak tot de grote globale politieke kwesties. Is dat het? Wordt er nationaal gedacht dat we allemaal wat te zeggen moeten hebben over kwesties die buiten ons bereik liggen om mee te tellen?

Niet alleen stille wateren hebben recht op diepe gronden. Mijn lerares geografie leerde mij dat warm water lichter was en dat koud water zwaar was en dus zonk. Water zou circuleren over de hele wereld gedurende tig jaren, zoals diverse haatcomments iedereen over de hele wereld bereiken. En als je nou eens heel eerlijk bent, spring je liever toch ook in een warm bad? Toch?