Een ‘Nieuw’ Begin

Ik loop plein 44 uit de straat in met lounges waar het overstroomd aan shisha rokende jongeren. Aan het einde van de straat sla ik rechts af richting het Kronenburgerpark en loop rustig met mijn gedachtes er door heen. De mensen trekken de aandacht aan mijn ogen, het geluid van een piano betreed mijn oren en de geur van gebarbecuede hamburgers kruipt door mijn neus. Is dit hoe vrijheid voelt? Zorgeloos kunnen lopen en genieten van alles wat er om je heen gebeurd?

Ik zou het eerder zorgeloosheid noemen, voor even. Niet zo lang geleden besloot ik te verhuizen voor mijn studie naar een compleet nieuwe stad die totaal niet te vergelijken is met de stad waar ik voorheen gewoond heb. De kleine verschillen lijken enorm maar op een of andere manier lijken ze ook niet anders te zijn.

Ik denk dat dat de symptomen zijn van “een nieuw begin”. Voorheen geloofde ik hier niet in omdat het verleden effecten heeft op je toekomst. Maar het is ook een nieuw begin van een recent geëindigd hoofdstuk. Je bent zelf de schrijver van jou verhaal en bepaald dus zelf hoe groot je jou hoofdstukken maakt, waar ze eindigen en waar ze plaatsvinden. Maar ondanks dat jij de schrijver bent heb je zelf geen idee wat er staat te gebeuren in de nieuwe stad, je kent het verhaal erachter nog niet, je kent de mensen en dus de karakters niet je kent niet de motieven en kleine straatjes, kort gezegd je moet alles nog ontdekken.

En op mijn zoektocht naar nieuwe verhalen kan je beter alles op je af laten komen en zo lang het kan zorgeloos genieten van alles wat er om je heen gebeurd. En dat ben ik ook aan het doen als ik door het kronenburgerpark heen loop, zorgeloos genieten van mijn ‘nieuwe begin’.