Een kat voor opa of oma?

Enkele dagen geleden zag ik toevallig een stukje ‘Geer & Goor’ op televisie. Het was nota bene een herhaling. Het altijd goedlachse duo was op bezoek bij een oudere man die zijn leven in een bejaardentehuis deelt met een kat. Aan alles was te merken dat dit beestje heel belangrijk voor hem was, ook ter bestrijding van zijn eenzaamheid. De man had zelfs al een ingenieus plan bedacht om een nieuwe poes naar binnen te smokkelen in een weekendtas, als zijn huidige spinnende vriendje naar de kattenhemel zou gaan. Want een leven zonder kat was absoluut onacceptabel voor hem.

Eenzame asielkatten
Het tv-fragment zette mij aan het denken. Ik hoor en lees zelf, als initiatiefnemer van Kat.nl en Kat.be, dagelijks verhalen over katten die (lang) in het asiel zitten. En, als het even kan, helpen we zo’n beestje – dat in de regel gewoon pech heeft gehad – via social media aan een zorgzaam baasje. Of aan een ‘gouden mandje’, zoals dat in de kattenzorg-wereld genoemd wordt. Iedere kat heeft daar recht op, toch? Maar soms lijkt het dweilen met de kraan open. Het ‘kattenoverschot’ in Nederland is groot. Per jaar belanden 45.000 katten in het asiel. Je leest het goed, 45.000!

Eenzame opa’s en oma’s
Het verminderen van eenzaamheid onder ouderen is ook een grote uitdaging in ons land. Maar er zijn (creatieve) oplossingen. Je begrijpt vast al waar ik heen wil. Lang niet iedere bejaarde kan goed voor een kat zorgen. Toch weet ik zeker dat er ten minste tienduizenden eenzame ouderen zelfstandig dan wel in een bejaardentehuis leven die wél nog over de capaciteiten beschikken om voor een huisdier te zorgen. En het houden van een poes in de algemene ruimtes van een tehuis kan ook wonderen doen. Het idee is overigens niet nieuw. Het wordt hier en daar al uitgevoerd.

Twee vliegen in één klap?
Het is natuurlijk niet zo dat je de twee genoemde problemen allebei 1-2-3 oplost door eenzame ouderen en asielkatten aan elkaar te gaan koppelen, maar – in mijn ogen – telt het geluk van iedere man of vrouw op leeftijd, net zoals het geluk van iedere kat telt. Ik wil ouderenorganisaties en bejaardentehuizen dan ook oproepen om in contact te treden met kattenstichtingen en -asielen, om te kijken tot in hoeverre dit idee op een verstandige en liefdevolle manier te realiseren is en opgenomen kan worden in het beleid rondom de verzorging van ouderen. En ik help graag mee.