digitaal detoxen

Nathalievz 26 aug 2016

Dagblad Trouw. Zeven boeken. Een stok kaarten. Een schrijfblok en twee pennen. Oké, ik geef toe dat een iPhone veel ruimtebesparender maar die luxe heb ik niet. Vermaak past niet in één apparaat, daar waar wij naartoe gaan. Vermaak is nu een boodschappenkrat vol.

Ik pak mijn spullen voor een week vakantie op een plek waarvan de satellieten nog niet weten dat het bestaat: het Franse platteland. Geen Wifi. Geen bereik. Ik voel me onrustig. Tijdens het pakken van onze spullen halen mijn vriend en ik herinneringen op aan vroeger. Bellen vanaf je vakantiebestemming deed je vanuit een telefooncel. Dan liet je weten dat je goed was aangekomen. En daarna was er gewoon wekenlang geen enkel contact. Waarom zou je?

In de daarop volgende dagen transformeert mijn iPhone van multifunctionele toegangspoort tot de wereld naar de Nokia uit de nadagen van kabinet Paars II: een traag onhandig apparaat wat veel te groot is voor de beloftes die hij mij maken kan.

Mijn digitale detox begint ’s ochtends met het dekken van de tafel en rijgt een ketting van afzonderlijke eenvoudige handelingen aaneen. Na het eten was ik af. Ik veeg de kruimels van tafel en veeg de vloer. Ik doe een handwas. Minutenlang richt ik mijn aandacht op een bruine vlek op het witte shirt van mijn dochter. Ik krijg hem er uiteindelijk niet uit maar frustreer me er ook niet over. Ik zet filterkoffie. Ik roer grondig om het suikerklontje te laten oplossen terwijl ik kijk naar de kleine draaikolk die dat veroorzaakt in mijn mok.

Ik loop naar de krat en kijk erin: een boek of misschien de krant? Ik pak de krant en met een kop koffie installeer ik me in de tuin. Het is eigenlijk een vervelend ding, die krant. Ik krijg smoezelige vingers van de inkt. Hij is ook net te groot om hem lekker vast te houden. Wil ik de onderste regels van de bladzijde lezen dan kan ik niet scrollen. Ik moet hem dubbelvouwen en mijn armen wat omhoog tillen, waarbij hij ook uit elkaar dreigt te vallen. Ik bekijk hem met lichte verbazing. Ik moet me aanpassen aan de krant in plaats van andersom. Het kan ook maar één ding: nieuws brengen. Maar wanneer ik in Nederland weer een abonnement afsluit, bedenk ik me, is dat niet meer een digitaal abonnement. Een smartphone is zó handig en zó multifunctioneel, dat je tot niets meer komt.