De Pockémon Generatie

Langzaam stroomt de stad weer vol met jonge mensen. Basisschoolkinderen zijn terug van vakantie en zitten in de bakfiets op weg naar de basisschool. Moeders met kleurrijke rokken kijken opgelucht, want vakantie voelt voor hen als de meest intensieve 6 weken van het jaar. Nu worden ze weer lekker uitbesteed aan docenten en de school. Middelbare scholieren en studenten verzuchten op hun fiets over de zomer die eigenlijk te lang duurde. Ze hebben veel te vertellen, maar al vertellende komen ze erachter dat ze eigenlijk alles al van elkaar weten. Via appjes, facebook, Instagram, skype en mail hebben ze namelijk al elk detail dat enigszins bijzonder was onthuld. Maar als echt delen voelde het niet. Niemand die je een por geeft en met je meelacht over die grappige blunder, daar in Frankrijk. Nu de jongeren elkaar eindelijk kunnen zien voelt de leegte onbehaaglijk. ‘Ja dat heb ik gezien’, ‘Ja dat appte je al’…Op straat zijn ze verbonden, zonder te praten welliswaar. Zwijgend op zoek naar Pockémons en bevestiging via social media gaan ze het daadwerkelijke gemis, contact, uit de weg. Voor buitenaf lijkt deze generatie ongeïnteresseerd, verwend en oppervlakkig. Maar in werkelijkheid wordt er veel van deze jongeren verwacht. De hoogste prestaties voor de meest succesvolle beroepen, mooie en vooral véél vrienden, geld en spullen. Om aan al die verwachtingen en ongeschreven regels te voldoen staat geluk niet meer voorop. Het leven is een competitie. Deze generatie is constant in gevecht met zichzelf, het leven, materialisme en zijn omgeving. Het spel Pockémon is een typerend voorbeeld van de overprikkelde jeugd. ‘Gotta Catch ‘Em All’ alles verzamelen en bezitten, vechten en winnen. Na het winnen blijkt dat het een leuke prestatie is, maar dat jij de enige bent die er trots op is. Of nouja, trots ook niet écht. Winnen valt best tegen, want nu is het spel voorbij. En alle uren die je hebt gestaard op je scherm, terwijl je de mooie zonsondergangen en fijne gesprekken mistte, lijken als tijdverspilling. Verward en gedesillusioneerd. Winnen was het doel, misschien zelfs het op een voetstuk worden geplaatst worden. Eindelijk zichtbaar. Maar echt zichtbaar wordt je pas in realiteit. Wanneer je elkaar in de ogen kijkt en elkaar vangt met een echt verhaal en jouw echte ‘ik’. Om jou heen zijn zoveel mooie Pockémons: je vrienden. Vang ze allemaal, houdt ze vast en beleef échte avonturen met ze!