De olympische Hunger Games

Jeuj! Nog een weekje en dan beginnen de Olympische Spelen. Lekker zestien uur per dag allerlei sporten op tv waar we ons normaal nooit om bekommeren. Dressuur, whoehoe! We kunnen in ieder geval met gepaste trots onze Nederlandse atleten aanmoedigen. Dat is al meer dan we van het EK voetbal kunnen zeggen. Al brengen deze spelen wel een paar bijzondere uitdagingen met zich mee. Waarvan sommige dingen toch verbazingwekkend genoemd mogen worden aangezien Brazilië al zeven jaar weet dat ze aan de beurt zijn.

Zoals de accommodatie. Volgens de Braziliaanse overheid “valt het allemaal wel mee”. Toch is de gehele Australische delegatie al uitgeweken naar hotels. Wij Nederlanders hebben schijnbaar een lagere standaard en trekken wel gewoon in het vluchtelingenkamp. Sorry, ik bedoel olympisch dorp. Toiletten werken niet, gas lekt en stroomstoringen zijn aan de orde van de dag. Maar goed, dan kunnen onze Nederlandse zeilsters mooi nog even binnenshuis oefenen als de volgende stortvloed van rioolwater weer door de hallen golft.

Over trainen gesproken. Ook onze in oranje geklede Beach volleyballers hebben het zwaar. Zo zijn er op hun oefenveld afgelopen week lichaamsdelen aangespoeld. Overigens blijkt het water sowieso vol te zitten met virussen, bacteriën en drijvend huisvuil. Maar ja, dat krijg je als de omringende zeventien gemeentes hun ongezuiverde rioolwater dumpen in de baai waar jij je veldje hebt. Bravo voor wie dat heeft bedacht.

Misschien moeten we de spelen gewoon aanpassen aan de omstandigheden? De sporten aanpassen aan de organisatie. Dan maken we van wielrennen gewoon “wiel-rennen” waar atleten, rennend met een gestolen fietsvelg de afstand moeten afleggen. Of 50 meter vrije slag waar ze moeten proberen de overkant van het zwembad te bereiken zonder het ZIKA-virus op te lopen. Deadliften doen we gewoon met beton, in een poging het stadion af te bouwen. En de moderne vijfkamp houdt dan vanaf nu in: zo snel mogelijk van je lekkende hotel naar het stadion komen zonder overvallen te worden.

Superbenieuwd hoeveel springplanken afbreken of podia instorten. Hoeveel turntoestellen verdwijnen om in de lokale Favela als woning te worden gebruikt. Hoeveel mensen natregenen in de stadions omdat het dak nog niet af is. Ook houd ik mijn hart vast voor de ceremoniële aangelegenheden, zou dat wel goed georganiseerd zijn? Het beloofd in elk geval een kijkcijferkanon te worden! Lang leven de olympische Hunger Games van 2016. “May the odds be ever in your