Stop “Stop Oppressieve Stereotypes”

Het zal zo’n vijfentwintig jaar geleden zijn. Op de kleine dorpsschool vertelde de meester tijdens de taalles vol vuur over de langzame doch wijze schildpad die de snelle, ondoordachte haas weer eens te slim af was. Niemand sprak het uit, maar in gedachten koppelde iedereen de schildpad aan de bebrilde nerd Pieter-Jan die voor alle vakken een 9,5 stond behalve voor gym en crea. De haasrol werd in de fantasierijke koppies gespeeld door zittenblijver Lukas die net iets meer dan “gewoon lekker druk” was en altijd in de pauze een pilletje moest slikken om te voorkomen dat hij later op de dag volledig zou ontsporen. Niemand vond dat raar, sterker nog de meester vroeg zelfs: “Wie ziet zichzelf als haas en wie als schildpad?” waarna hij zijn gitaar pakte en een luidkeels “Er zat een kleine Zigeunermeisje…” werd aangeheven gevolgd door “Moriaantje zo zwart als roet”. Zelfs Ping, een geadopteerde Chinese jongen, die zijn bijnaam “Sambalbij” als een geuzennaam droeg, zong hard mee. Pieter-Jan, Lukas en Ping waren nu eenmaal zo, net als de rest van de klas was wie ze waren.
Heeft u alle stereotypes kunnen ontdekken in bovenstaand stukje? Stereotypes zijn van alle tijden en zijn nodig om onze verhalen vorm te geven, om een stukje fantasie tot leven te wekken, om levenslessen uit te leren en om een lach op iemands gezicht te toveren. Stel je voor dat er een random prinses door een random man in het random bos zou worden gebracht om vervolgens in een random huis te belanden met 7 random personen waar een random vrouw met een random appel langskomt !? Het wordt allemaal veel mooier met een gemene stiefmoeder, een boze wolf of een bloedmooi Sneeuwwitje.
Nu zijn er blijkbaar mensen die menen dat stereotypes oppressief zouden zijn. Die geloven dat kinderen na een rondje “Monsieur Cannibale” in iedere donkerbruine medemens een mensenetende engerd zien die thuis een bot door z’n neus jast en op een vrolijk deuntje tussen de levensgrote potten danst. Stereotypes zijn er. Altijd al geweest. In de middeleeuwen werden er op marktpleinen satirische toneelstukken opgevoerd waarbij de gierigaard altijd een chagrijnig masker met een lange kromme neus droeg en wat te denken van de Griekse mythes? Wat zouden zij zijn zonder stereotypes?
Je máákt stereotypes oppressief doordat je jezélf er aan soort, ze té serieus neemt, of gaat invullen wat andere mensen eventueel zouden kunnen denken. Mijn advies: Stop Oppressieve Stereotypes door dit zielige groepje op te heffen.