quatorze juillet

Hoe oud zou je zijn… ik schat je hooguit een jaar of drie. wat was je zenuwachtig.. Je mocht vanavond langer opblijven dan normaal om met je papa en je mama naar het vuurwerk te kijken. Het was een feestdag en de hele dag heb je je vader en moeder gek gezeurd of jullie nou eindelijk naar de lichtjes aan de hemel, zoals jij het vuurwerk noemde, gingen kijken. Steeds weer moest je nog even geduld hebben. Misschien ben je eerst nog wel even naar een Mcdonalds ofzo gegaan. Blij met je cadeautje uit het happy meal, maar dat haalde het uiteindelijk niet bij Julia, jouw pop die je al bij je geboorte van opa en oma had gekregen en sindsdien nooit van jouw zijde is geweken. Ook vanavond, 14 juli, quatorze juillet, de Franse feestdag die traditioneel wordt afgesloten met een spectaculair vuurwerk, moest en zou je jouw Julia meenemen..

Wat vond je het fantastisch om te zien. Al die mooie lichtjes in de lucht. Je genoot zichtbaar en papa en mama genoten van de pretlichtjes in je oogjes..

En dan… plotseling paniek, gegil, de lichtjes in de lucht maken plaats voor gele lichten van een aanstormende vrachtwagen…

Een vrachtwagen die inrijdt op de mensenmassa. De mensen die daar stonden om feest te vieren. Waar jij ook tussen stond met papa en mama en je pop.

En nou lig je daar op het asfalt..Julia ligt als een stille getuige naast je… Een stuk thermofolie ligt over je heen, maar helaas niet om je nog te beschermen tegen onderkoeling. Je bent vermoord door een of andere idioot die het nodig vond om jou en nog meer dan 80 mensen omver te rijden… mensen die ontspannen en ongedwongen feest stonden te vieren en aan het genieten waren van vuurwerk.. onwetend van het trieste feit dat dit het laatste was wat ze zouden doen….

Voor jou hoop ik dat je niets hebt gemerkt van die grote auto die over je heen is gereden en dat je geen pijn hebt gehad.. Al lijkt me dat moeilijk voor te stellen.

3 jaar was je.. Je ging kijken naar de lichtjes in de hemel en nou ben je zelf een lichtje in de hemel geworden…