Penaltyperikelen

De strafschoppenserie tussen Duitsland en Italië toonde aan tot welke opmerkelijke bespiegelingen deze tak van sport kan leiden. Vooraf én achteraf. Frank de Boer verklaarde zijn falen in 2000 – toen hij twee penalty’s miste tegen Italië in de Amsterdam ArenA – door droog op te merken dat hij te veel had geoefend. Te veel? Had Frank ineens gevoel voor humor gekregen? Veel vrije tijd kan een mens veranderen, maar dit ging wel erg ver. Hij meende het. Geen knipoog of lachsalvo. Bizar is zijn uitspraak wel. Bestaat er niet een oude wijsheid die voorschrijft dat als je op een bepaald vlak wilt uitblinken, je de betreffende activiteit minstens 100.000 maal moet herhalen? Geen wet van Meden en Perzen misschien, maar de mogelijkheid van ‘te veel’ oefenen lijkt me bij voorbaat discutabel. Misschien dat een technische universiteit studenten kan stimuleren onderzoek naar deze prikkelende stelling van De Boer te doen.
Feit is dat ook de beste voetballers, die de bal in een wedstrijdsituatie op de millimeter precies in de kruising kunnen jagen (laten we zeggen: het type Messi) een strafschop huizenhoog over kunnen schieten. Ook grootheden als Cruijff en Maradona hadden geen smetteloos blazoen met betrekking tot hun genomen pingels.
Wordt de psychologie van de koude grond toegepast, dan kan worden gewezen naar een ongrijpbaar maar begrijpelijk fenomeen: de druk van het moment.
Druk kun je immers niet simuleren. Een waarheid als een koe, maar volgens mij niet de enige waarheid. Als de krankzinnige penaltyserie van afgelopen zaterdag iets leert, dan is het wel dat er vermijdbare fouten zijn.
Wat mij betreft ziet de top 3 van do’s en don’ts er dan ook als volgt uit:
1. Neem in ieder geval een ordentelijke aanloop zodat je uitkomt met je passen;
2. Blijf zo lang mogelijk kijken naar de keeper maar ook weer niet zo lang dat je vergeet de bal goed te plaatsen;
3. Haal geen rare fratsen uit die jezelf meer van de wijs kunnen brengen dan de keeper.
Zijn dit nu de gouden tips richting de perfecte penalty? Zeker niet, maar als houvast wel prima hanteerbaar. Ook onder druk.
Voor de rest blijft het genieten van de chaos der dingen, want als menselijke fouten tot het verleden gaan behoren, hoef je helemaal niet meer aan strafschoppen te beginnen. Hoewel, de finale van het wereldkampioenschap robotvoetbal heeft afgelopen weekend toch ook een winnaar opgeleverd: Nederland. Na penalty’s.