Parijs & Nice

Nice was zo nice,
net als Parijs zo nice was,
en over Parijs is zoveel geschreven,
net als over Nice, en dat was altijd nice, net als Parijs.

En dat ging dan over gedichten, schilderijen en meerdere kunstvormen,
slenteren over de boulevard in je BB ruitje; genietend van de zon.

Lopend langs de Seine; je karikatuur laten schetsen en ondertussen, portretten bewonderend, net dat boek vinden dat je altijd al zocht.

En de enige schade was wellicht aan je auto; omdat die verdomde fransen zo a sociaal rijden en een auto een stukje blik blijkt als we in- en uit parkeren.

Of de schade aan je portemonnee; omdat "omdat we toch op vakantie zijn" , een terrasje aandoen op de eerste rij, en een wijntje wegslurpen van 50 euro , alsof het onze laatste is ; intens geluk, zowel in Parijs als Nice.

Zo is dat altijd geweest,
zo zal het altijd zijn en blijven,

Want de schade van een terrorist; of meerdere,
weegt niet op tegen het nice van Parijs en het nice van Nice.

Dus zo blijft Parijs nice, en Nice gewoon Nice.

met schade,
met leed,
wat men niet vergeet.