No means no!

Ze was 15 jaar, een onzeker meisje die hunkerde naar liefde en iemand die haar een gevoel van waarde kon geven. Sinds 2 weken was ze verliefd, tot diep in de nacht zat ze die nacht in de stad met haar nieuwe vriendje. Haar vriendje was al een paar jaar ouder. De bar waar ze in zaten ging dicht, maar afscheid van elkaar nemen wilden ze nog niet. Zonder dat ze er goed over na dacht, besloten ze naar haar huis te gaan. Haar ouders sliepen al en ze slopen naar haar slaapkamer. Het enige wat zij wilde was bij elkaar zijn, zoals veel verliefde pubers dat willen.

Maar hij had andere ideeën, een idee die geen seconde door haar hoofd had gespeeld. Dit bedoelde ze er niet mee! Ze zei dat ze het niet wilde, ze zei nee. Maar toen hij vastberaden zijn zin doordreef, verstijfde ze. Ze werd bang en kon niets meer uitbrengen. Binnen een hele korte tijd ging ze van het gevoel van geluk en verliefdheid, naar een zwart gat van walging en angst.

Hij vertrok, zij voelde zich vies, bang en huilde zichzelf in slaap.
Jaren heeft ze het niemand verteld, het was toch haar eigen schuld? Zij had hem meegenomen en ze hadden toch verkering? Ze vond dat ze had moeten schreeuwen en schoppen en slaan! En dat had ze niet gedaan, dus was het haar eigen schuld dacht ze.

Had ze er maar wel met iemand over gesproken… Nu was het een begin van een heel verkeerd beeld dat leidde tot meer beschadigingen.

Helaas gebeurt dit ontzettend vaak. Dit soort situaties leiden vaak toch vele andere problemen.

Daarom wil ik graag zeggen: Lieve meiden en vrouwen, jullie zijn de baas over jouw lichaam! Niemand heeft het recht om te beslissen wat er met jou gebeurt! Het is niet jouw schuld, praat er over.

Tegen de jongens wil ik graag zeggen: kijk en luister goed naar jouw vriendin en als je twijfelt vraag dan of het echt is wat ze wil. Je kan er iemand echt flink mee beschadigen.

Let love rule!