Nederland paradijs

Ik kijk om me heen en het lijkt alsof de wereld langzaam wegzakt … meningsuitingen die leiden tot wrijving, zoveel spanningen, zoveel negativiteit … en we voeden het zelf. Ik check elke dag de Social Media, lees veel nieuws en kijk op televisie en internet naar beelden die mij doen staren, is dit de echte wereld waarin ik leef? Ik denk aan die tijd … die mooie tijd dat ik opgroeide op een boerderij, een plantage dichtbij het moeras, zoveel bos en eigen tuin met alle soorten fruit en groente, en in de gracht bij mijn ouderlijke huis kon je verse vis vangen. Ik ben een natuurmens en daar ben ik trots op, ik vind mijn rust in de natuur. Als klein meisje droomde ik van een mooi Nederland, een mooi leven, een mooie toekomst en een blanke prins op een wit paard was mijn wens. Mijn toekomst was al voorspeld door mijn oma, die zei dat ik rond mijn 15e in Nederland zou gaan wonen … waar ik uiteindelijk na mijn 20ste naartoe vertrok. Het was een “Yesss" gevoel, ik verliet mijn eigen land om mijn dromen na te jagen en ik leefde in een droom. Het gevoel en de positieve gedachte die ik vasthield was dat Nederland in mijn hart was en ik mijn mooie Suriname zou vergeten, weg met al die vooroordelen, weg met het rotleven, dat is wat ik dacht. Wij waren rijk met wat we hadden, maar iets knaagde aan mij en ik voelde me ongelooflijk ongelukkig tussen de mensen die elke keer op mij neerkeken vanwege mijn "fouten". Ik was rebels, ik was niet goed genoeg, maar ik had ook mijn goede kant, maar niemand zag dat. Ik voedde mijn gedachten met negativiteit en ik zei dat mijn toekomst in Nederland lag, ik paste niet in mijn eigen land. Ik wil wil vluchtten uit emotie. Ik wilde weg, weg van alles. Zo’n leven was geen rijk leven, want rijkdom is opzoek gaan naar jezelf en jezelf vinden. Je kunt alles hebben maar toch ongelukkig zijn. Wat je ook hebt als je je ziel niet voed dan ben je geen mens, zo dacht ik dus. Dat waren mijn negatieve gedachtes, ik oordeelde over mijn eigen land, zo jong en onwetend. Ik kende het verschil niet en nu ik zie wat er allemaal om mij heen gebeurd, wat ik allemaal meemaak … en wat ik allemaal zie is dat Nederland niet zo mooi is als waarvan ik droomde. Het is geen paradijs, zoals de mensen je vertelde als ze hier op vakantie waren geweest, het is een keiharde maatschappij. Na jaren ben ik nog steeds op zoek naar vrijheid, maar kan het niet krijgen. Vrijheid heb je niet in Nederland, ik leef gejaagd, het voelt alsof ik steeds moet presteren en steeds meer.