Lastig

Ooit was er geen NS app. Sterker nog: telefoons waren niet smart. Maar er reden wel treinen. Soms reden de treinen niet. Dat was lastig. Maar toen had je nog de stationsomroeper. Zo één bij wie je aan de klankkleur al wist of het goed of slecht nieuws was. Die af en toe zijn/haar stem schraapte (eh-hum). Voor ons leuk om te horen, maar voor de persoon in kwestie wellicht lastig.

Je zou zeggen dat met die NS app het leven op het spoor alleen maar beter is geworden. Dat kan zijn, maar ik merk daar erg weinig van. Enerzijds omdat ik vermoedelijk de enige smartphoneloze Nederlander van boven de 18 ben. Anderzijds stel ik na meerdere decennia frequent treinreizen vast dat de hoeveelheid informatie over onze treinen alsmaar toeneemt, maar de hoeveelheid bruikbare informatie in hetzelfde tempo afneemt. Vroeger reed de trein. Punt. Of hij reed niet. Punt. Vandaag de dag lijkt het wel een spelshow: doet-ie het of doet-ie het niet?

Een lastige situatie dus. Ook vanochtend weer eens met de verkeerde trein uit bed gestapt. Maar waar ik vroeger blindelings naar het station ging, heb ik nu voor het inchecken gecheckt of de treinen zouden rijden. Nee, uitgelopen werkzaamheden. Alleen die ene trein van half zeven, die reed wel. Als ik op het perron sta, zie ik de trein al aankomen. Nee, wacht, hij staat stil op het emplacement. Gelukkig, er komt beweging in. Vervolgens zie ik hoe de trein naar de andere kant van het station wordt geleid. Ik weet genoeg: de trein rijdt niet en keert terug naar waar die vandaan kwam. Daar heb ik geen omroepbericht voor nodig.

Als ik het station wil verlaten, hoor ik een omroepbericht. Taalkundig perfecte maar emotieloze tekstbouwstenen. Vanwege – uitgelopen werkzaamheden – is er – geen treinverkeer – mogelijk – dit duurt tot – ongeveer – half – negen. Thuis maar weer de NS site gecheckt. Op de cybermodelspoorbaan rijden de treinen gewoon. Volgende keer toch maar weer blindelings naar het station gaan.

Eenmaal in de digitale pen geklommen, gaan mijn gedachten naar een open sollicitatie, die ik ooit tijdens een training aan de NS had gericht. Het antwoord van de trainer zal ik nooit vergeten. "Oscar, een goed betoog, maar NS zal jou desondanks waarschijnlijk afwijzen. Je weet zo veel van het spoor, dat het tegen je werkt. Je stelt te veel lastige vragen. En managers houden niet van lastige vragen van lastige personen."

Goed, beste lezer, ik stop nu, voordat u mij of mijn column ook nog lastig gaat vinden.