Ik spreekvloeibaar Nederlands
Ja, Vervelend hè. Ik ben geen taalnazi hoor. Sterker nog, ik kan nauwelijks een korte column schrijven zonder taalfouten. Dat gezegd hebbende probeer ik de allerergste fouten van mijn vrienden en collega’s toch enigszins te verbeteren. Bij de “hun hebben het ook druk” zinnetjes beginnen mijn oren toch echt te bloeden. Ze schreeuwen om een reactie. Daarnaast zijn er ook de grappigere gevallen. Mensen die spreekwoorden of gezegdes gebruiken maar die niet helemaal kennen. Zo hoorde ik bijvoorbeeld iemand zeggen dat de situatie “geen doden aan de dijk zet”. Pardon?
Soms gaat het waarschijnlijk per ongeluk. In de hectiek van een spannend verhaal, wat snel verteld moet worden, kun je wel eens woorden omdraaien. Zo was mijn collegaatje schijnbaar “dood gemaakt met een blije mus”. bijzonder.. Ook wordt er wel eens een verkeerd woord gebruikt in een gezegde. Niet geheel onbegrijpelijk. Als je denkt dat ooit zo gehoord te hebben en niemand verbetert je dan krijg je vanzelf uitspraken als “een gegeven paard moet je niet in de bek zeiken”. Wat overigens, ondanks de fout, ook goed advies is.
Het lijkt wel alsof bijna niemand meer de Nederlandse gezegdes volledig beheerst. Hoeft ook niet, maar gebruik het dan ook niet, zou je zeggen. Als je iemand attendeert op het foutje dan is het standaard antwoord “ja, maar je snapt me toch!” Als het dan toch allemaal om context draait dan ga ik ook maar meedoen. Spreekwoorden gebruiken die ik niet helemaal beheers, wat maakt het uit.
Dus pak je borst maar vast! Al dat helpt toch geen nut. Ik heb er misschien nog geen hout van gegeten maar deze nieuwe manier van spreken bevalt mij kosteloos. Immers als er één schaap door de dam is, dan volgt het meer! Ik wil ook geen wakkere honden slapend maken maar als we niet oppassen dan gaat iedereen zo praten. Dat slaat natuurlijk nergens over. Maar ja, moet je zeggen wie het hoort. Zo kan het niet hoor. Nee, het is zuipen of verpompen. Gewoon met zijn allen iets meer ons best doen, daar krijgen we stierballen van. Want dit imiteert mij nu al mateloos.
Het is misschien toch maar beter om het te houden bij de spreekwoorden die ik ken. Mocht iemand een foutje maken dan laat ik het wel gewoon gaan. Althans, tot ik iemand hoor zeggen “jij bent langer als mij”. Dan sta ik niet voor mijzelf in.