Het leed dat eten heet.

Een eetstoornis wat is dat nu precies? Veel mensen hebben geen idee. Geen idee over wat een eetstoornis precies inhoud, dat het wel degelijk een ziekte is en het allerbelangrijkste, wat het met de omstanders doet. Als ik mensen hoor zeggen op straat dat ze weer een anorexia patiënt zien lopen, dan word ik altijd een beetjes boos en vraag ik mij af of ze wel weten wat een eetstoornis inhoud?
Ik zelf heb dan nog nooit een eetstoornis gehad maar ik ken genoeg mensen met een eetstoornis om te weten wat het met je omgeving doet. Kun je het je voorstellen dat je thuis opeens moet letten op alles wat je zegt? Dat één opmerking al een bom kan laten ontploffen? Dat je moet aanzien hoe je dochter, zusje of vriendin steeds magerder wordt en dat je niets kan doen? Dat gevoel van machteloosheid. Dat je die persoon door elkaar wil rammelen en het eten naar binnen wil proppen maar dat het niet kan. We hebben het hier niet over slank zijn maar over zo broodmager worden dat het tot de dood kan leiden. Dat is namelijk de realiteit waar veel mensen in zitten. Eetstoornissen kunnen tot de dood leiden. De strijd die de meisjes moeten leveren om weer gezond te worden is onbeschrijfelijk maar het zijn niet alleen de meisjes die vechten, ook de familie en de vrienden moeten vechten. Ik kan alleen maar respect hebben voor iedereen die meevecht om die afgrijselijke ziektes te verslaan.
Ik zie van dichtbij hoe een vriendin haar eetstoornis overleefd en overwonnen heeft en weer kan genieten van het leven, ik zie hoe iemand anders langzaam in het diepe zwarte gat dat eetstoornissen heet wordt gezogen en nog een immens gevecht voor de boeg heeft en terwijl dat alles gebeurt probeert iemand anders al tien jaar te vechten en te winnen. Iedere stap naar voren wordt uitbundig gevierd maar de pijn die je voelt als het weer misgaat is onbeschrijfelijk.
Iedere keer dat ik nu een jong meisje hoor zeggen dat ze niet goed genoeg is en niet mooi is, wil ik er naar toe rennen, haar platknuffelen en net zo lang zeggen dat ze prachtig is tot ze het gelooft. Want het is de waarheid. Ieder mens is perfect zoals hij is en als we dat maar vaak genoeg zeggen dan komt mijn droom misschien uit: het einde van het leed dat eetstoornis heet.