Het eilandgevoel van Schier

Het weerbericht blijft ons Nederlanders verenigen. Lekker klagen over het enige dat niet stabiel is in ons leven. God straft onmiddellijk; misschien is het weer daarom wel zo wisselvallig in NL. Weerlieden hebben het er maar druk mee: het huwelijk van Piet Paulusma hield geen stand, Peter Timofeeff werd een schnabbelaar en Erwin Kroll verdween op mysterieuze wijze van de buis – wellicht een windhoos.

Van mijn kant hoeven ze geen medelijden te verwachten: het enige dat goed te voorspellen is aan het Nederlandse weer is dat het op de Wadden een paar graden frisser is. Vanochtend hoorde ik op de radio een frisse anekdote over de plaatselijke voetbalclub van Schiermonnikoog, paradijs voor velen. De bewoners van ‘Schier’ bezitten het eilandgevoel waar de Britten zo naar terugverlangen. De enige asielzoeker is aardig en de gemeentesecretaris blijft levenslang zitten.

Klein is fijn en maakt gelukkig. Lees maar … Steaua Boekarest oefende ooit op Schiermonnikoog tegen VV De Monnik, dat plots op 1-0 leek te komen. Maar de plaatselijk geronselde scheids keurde het thuisdoelpunt af, dat er vervolgens wel kwam, maar de dekselse Roemenen – ooit winnaar van de Europacup I – wonnen uiteindelijk met 1-23. Het Gibraltar van de Lage Landen spreekt er nog met trots over.