Help, een knappe conductrice!

Bas 6 jul 2016

Het is maandag omstreeks half acht in de ochtend. De trein richting Utrecht Centraal zit vol met voornamelijk forenzen die verscholen in hun Metrokrantje, telefoon of laptop het weekend achter zich laten. Zoals dat iedere ochtend gaat is het merendeel van de reizigers in zichzelf gekeerd. Medepassagiers worden geduld, maar een zitplaats is feitelijk het enige dat telt. Een enkeling maakt een praatje. Toch is het voornamelijk de stilte die regeert. Tot zover niks nieuws onder de zon in het treinleven van alledag. Plots ontstaat er echter beroering. Alsof de coupé ontwaakt uit een roes, zoals een kudde schapen reageert op de nabijheid van een roofdier. Een soort intuïtieve alertheid die je zelden ziet. Aanstekelijk en niet te negeren. Het is een kwestie van seconden voordat ieders blik de zojuist opengeslagen draaideur heeft gevonden. Pal ervoor staat de gestalte van een voor de verandering niet onaantrekkelijke blonde conductrice. "Goedemorgen, uw kaartjes alstublieft." Of het de visuele stimulus, haar feromonen of een verdomd goede parfum betreft is niet helemaal duidelijk, maar zelfs de meest apathische vijftiger komt geleidelijk overeind, herrangschikt zich wat in zijn stoel, slikt en schraapt zijn keel om de "goedemorgen" met een passende vriendelijkheid te kunnen beantwoorden. Om daarna een goedkeurende blik over de derrière van de passerende conductrice te kunnen laten gaan. Mannen waarvan je vermoedde dat ze oogcontact bewust vermeden, hebben ineens een priemende blik in hun ogen waarmee ze naarstig haar iets te uitbundig geaccentueerde ogen opzoeken. Treinkaartjes worden bijna met enige opdringerigheid aangeboden om zodoende op z’n minst de buurman af te troeven. Het enthousiasme gaat als een soort wave door de treincoupé. Als testosteron een kleur had, stond per direct het treinstel in bloei. Zo snel als de lente kwam is deze echter ook weer verdwenen. Een enkele vrouw zucht nog een keer en draait bedenkelijk met haar ogen. De rust keert weder, terwijl de trein onverminderd verder raast.