“Grazie Italia”!

Mark Aretz 4 jul 2016

De Italianen liggen eruit! Na een titanenstrijd met "angstgegner" Duitsland moet "La squadra azzurra" terug naar Bella Italia om daar haar wonden te likken. Maar met trots en opgeheven hoofd! De verwachtingen van het publiek waren vooraf niet bijster hoog en voetbalcritici deden laatdunkend over dit stelletje oude en gemankeerde cattenaccio spelende voetballers. Het huidige Italiaanse nationale elftal is niet meer van het wereld of Europese topniveau wat het ooit was. Bondscoach Conte dacht als Caesar en gaf het volk brood en spelen. Hij heeft in korte tijd van een groep jonge onervaren en ervaren maar oudere spelers een hecht collectief gemaakt dat strijd vanaf het begin van de wedstrijd tot aan het bittere eind. Van een oud Fiatje 500 naar een opgevoerde razende Lamborghini Aventador. Zo wonnen de Italianen overtuigend van groepsfavoriet België en stuurde het titelkandidaat Spanje kansloos terug naar de zonnige Costa Brava. De ervaren spijkerharde verdedigers Chiellini, Bonucci en Barzagli, gepokt en gemazeld op Europees topniveau bij Juventus en de frisse nieuwelingen zoals Pelle en Eder hadden het bijna geflikt. De wedstrijd tegen de Duitsers had ook zo maar gewonnen kunnen worden! Immers van Italianen kan je niet winnen maar je kan wel van ze verliezen! Daar weten de Duitsers ook alles van. En met strafschoppen weet je het maar nooit. De oude onverslijtbare gladiator Buffon keept op z’n 38e nog als een jonge Turijnse god en stopt pas als het lijf hem zegt dat het genoeg is geweest. Passie, liefde voor volk en vaderland en trots spat van de huidige azzurri af. Dat heeft de fanatieke bondscoach er vanaf de eerste dag ingestampt. Geloof in jezelf en nooit opgeven. Rusten doe je in de pauze of na de wedstrijd en niet aan verliezen denken. Vechten totdat je er bij neervalt zoals de strijders dat vroeger ook deden. En dat toont de hele selectie inclusief de technische en medische staf op en langs het veld ook gedurende het volkslied; "Il canto degli Italiani"! Dit hele toernooi laten de Italianen zien hoe je een volkslied zingt maar ook intens beleeft. Met betraande ogen en met schorre kelen brult iedereen het lied gepassioneerd en vol trots mee. Van de eerste noot tot aan de laatste letter laten de voetballers iedereen zien en voelen hoe trots zij allemaal zijn op het prachtige blauwe shirt dat zij mogen dragen en hun land kunnen vertegenwoordigen op dit fantastische voetbaltoernooi. Passie, liefde en strijdt. Meer vraagt een volk niet van haar strijders!