Gelukszoeker

Gelukszoeker
Het leven anno nu draait om de innerlijke zoektocht naar geluk. Waar men eerder gelukkig was als men het gezin kon onderhouden en voor elkaar kon zorgen, is het nu belangrijk om jezelf op één te zetten. Om er zeker van te zijn dat je zo gelukkig mogelijk bent. Van deze drang naar geluk wordt dankbaar gebruik gemaakt door mensen die zichzelf lifecoach noemen, door yoga- en meditatieinstructeurs, door schreeuwend positieve tijdschriften, retraits en gewoon de media – misschien wel de veroorzaker van het hele fenomeen. Was men dan eerder ongelukkiger, eeuwen geleden, of is er een probleem veroorzaakt dat er niet was? Even los daarvan. Men zou de gemiddelde mens die op zoek is naar het geluk een gelukszoeker kunnen noemen, even zo simpel genomen als het is. Nu wil het echter zijn dat het woord ‘gelukszoeker’ al wordt gebruikt voor een heel ander fenomeen. Het leven anno nu draait niet alleen om geluk, maar kent ook veel ongeluk. Miljoenen mensen worden daar slachtoffer van en verlaten hun thuisland. Vluchtelingen, ook wel genoemd. Ze trekken massaal naar landen waar het beter is, waaronder Nederland. Deze mensen zijn hun thuis ontvlucht omdat het er niet veilig was, omdat ze hun kinderen geen goede toekomst konden bieden – of misschien zelfs helemaal geen toekomst. De gemiddelde Nederlander noemt deze mensen gelukszoekers. Je zou denken dat ze er meteen helemaal bij horen; het grootste gedeelte van Nederland is immers op zoektocht naar geluk. Echter, de gelukszoeker wordt uitgekotst, wordt ervan beschuldigd alle banen af te pakken en voor onveiligheid te zorgen. ‘Onze’ vrouwen kunnen de straat niet meer op. Want alle vluchtelingen oftewel gelukszoekers zijn verkrachters. Dat terzijde, dat is weer een andere discussie. Het is frappant dat het zoeken naar geluk in Westerse landen wordt gezien als de ultieme zelfverrijking, maar dat mensen uit een oorlogsgebied die op zoek zijn naar een situatie die ook maar iets gelukkiger is dan de thuissituatie als het ware worden gezien als dieven, slechteriken. Het zoeken naar geluk wordt afgeschilderd als iets kwalijks, terwijl het hier tot de queeste van het leven is gebombardeerd. Ik denk dat de wil om gelukkig te zijn niet negatief moet worden gezien, in welke proportie nou ook. Of het nou is van oorlogsslachtoffer naar veiligheid, of van gewoon gelukkig naar ultiem innerlijk geluk. Voor mijn part mogen we allemaal gelukszoekers zijn, als ik maar niet op yoga hoef.