Frankrijk

Afgelopen weekend ging ik er even tussen uit. Ik ging alleen naar Parijs. Hoewel ik alleen ging, heb ik me geen moment alleen gevoeld. Vrijwel direct heb ik me verbaast over de positiviteit en de gastvrijheid van de Parijzenaren.
Aan het eind van de eerste middag kwam ik aan bij mijn Airbnb. Ik sliep bij een vrouw genaamd Salome in het 18e Arrondissement, wat een wijk van Parijs is. Eenmaal aangekomen werd ik met open armen ontvangen, nam ze uitgebreid de tijd om me wat beter te leren kennen en alles uit te leggen. Die avond ging ik alleen op stap om wat te eten. Hoewel ik alleen zijn soms wel lekker vind, heb ik niets met alleen eten. Toen ik bij een restaurant aan een tafel ging zitten, kwamen er vrijwel direct een paar fransen naast mij zitten, ze vroegen of dat oké was en stelden zich voor. Kort daarna kwam er een dame, die de vriendin van de twee naast mij was, vragen of ze tegenover me kon zitten en stelde zich ook hartelijk voor. Ik werd uitgenodigd om mee te gaan naar een feest en we hebben de hele avond gepraat alsof we elkaar al maanden kenden.

De volgende dag had Salome een heerlijk ontbijt gemaakt. Tijdens het ontbijt ontmoette ik Anna, een Frans-Malinese vrouw die de vriendin van Salome was. Hoewel Anna geen Engels kon en mijn Frans niet veel verder reikt als Ca va? en Vin, maakte dit niets uit om kennis te maken. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n positief en vrolijk mens ontmoet. Ze vond het geweldig dat ik er was en we hebben erg veel gelachen.. Die avond zou Anna voor wat mensen traditioneel Mali’s eten gaan koken, maar omdat Anna niet zo veel ruimte in huis heeft, hadden ze de gasten bij Salome uitgenodigd. Omdat ik ook in het huis verbleef, was ik als familie en stond Anna er op dat ik ook kwam aanschuiven. Eerst twijfelde ik, maar ik ben toch aangeschoven ’s avonds. Wat was het een bijzondere avond! De mensen waren open, erg vriendelijk en zeer geinteresseerd in mijn verhalen. We hebben gelachen en gepraat tot 1 uur ’s nachts.
Toen ik terug kwam in Nederland was mijn hele beeld van mensen, en vooral van Fransen veranderd. Ik heb zoveel positieve energie gekregen van deze mensen en dit heeft me een stuk vrolijker gemaakt. Ik heb gezien hoe het ook kan en wat een simpele lach voor invloed heeft. Ik denk dat zelfs wij in Nederland wat kunnen leren van de mensen die ik in Parijs heb gesproken.

Liefde overwint altijd en is veel sterker dan haat. Heb elkaar lief en steun elkaar wanneer het minder gaat. Sterkte Frankrijk.