Elke dag!

Langzaam en nog in gedachte verzonken loopt de jongeman peinzend de trap af. Hij heeft er maanden over nagedacht en in tweestrijd gezeten. Maar nu weet hij het zeker! Hij heeft overlegd met vrienden, familie, medespelers en met zijn trainer. Niemand kon hem dat ene allesbepalende goede advies geven. Alleen hij zelf moest die moeilijke maar juiste keuze maken. Een beslissing die lang op zich liet wachten. Wat zorgde voor verwarring en veel geroddel en meningen van mensen die ver van hem afstaan of hem zelfs niet eens persoonlijk kennen. "Bel ze maar pa" sprak hij met zachte maar vastberaden stem tegen z’n vader. "Bel Feyenoord maar. Ik blijf. Regel het maar"! Hij had miljoenen kunnen verdienen in Milaan of bij Sampdoria. FC Porto had serieuze interesse en ook clubs uit Engeland en Spanje hadden zich gemeld bij de club en zijn zaakwaarnemer. Maar nu, in een paar maanden waarin Tonny Vilhena zijn basisplaats verloor en besloot om transfervrij te vertrekken bij Feyenoord, niet naar Sampdoria wou gaan maar wel debuteerde in het Nederlands elftal nadat hij zijn basisplek weer teruggewonnen had, was één ding duidelijk voor hem; hij bleef! Hij kon niet weg. Als hij midden in de nacht zijn moeder onrustig hoort hoesten en zich gelijktijdig realiseert dat ze ernstig ziek is en pijn lijdt dan kan hij simpelweg niet vertrekken naar een vreemd land ver weg van haar. De liefde voor zijn moeder is sterker dan de drang naar een onzeker buitenlands avontuur en een dikke bankrekening. Zolang zij nog op deze wereld is wil hij elke dag dicht bij haar zijn. Elke dag met haar de strijd aan gaan tegen die allesvernietigende ziekte die haar te pakken heeft gekregen. Een zoon die kiest voor zijn doodzieke moeder realiseert zich dat er een zware tijd aan komt. Elke dag geconfronteerd worden met kanker heeft gevolgen voor ieder mens. Zeker op een kind dat ziet dat zijn moeder de oneerlijke strijd langzaam aan het verliezen is. Tot het einde blijft hij bij haar! Elke dag komt hij thuis na geschitterd te hebben op de training of tijdens een voetbalwedstrijd in een volle Kuip of een ander volgepakt voetbalstadion. Elke dag kan hij haar zien en nog even aanraken of omarmen. Elke dag even samen zitten en praten over de dag die ze beiden meegemaakt hebben. Elke dag ruikt hij haar en kan hij haar een kus en een knuffel geven. Nu nog wel realiseert hij zich. "Ja pa, ik weet het zeker. Ik blijf thuis. Bij jou. Bij Feyenoord. Bij mama"! Tonny Vilhena kiest verstandig met zijn hart. Elke dag!