Een wereld vol contrasten
Terwijl ik op Facebook door mijn nieuwsfeed scrol, stuit ik op een nieuwsartikel waarin Mr. Probz vertelt over zijn onlangs opgedane ervaring(en) met etnisch profileren. Zo’n nieuwsartikel vraagt natuurlijk om de nodige discussie. En ja hoor: voordat ik het weet, lijkt heel Facebook te zijn overgenomen door Mr. Probz en zijn voor- en tegenstanders. Al grinnikend bekijk ik de reacties onder het artikel. Ik kan het niet nalaten om de temperamentvolle Facebookers te wijzen op het feit ‘dat het wel aan zijn artiestennaam zal liggen’. Hierna word ik geconfronteerd met het feit dat niet iedereen het sarcasme af kan lezen uit mijn reacties. Ik denk bij mezelf: waar Mr. Probz zijn beklag doet over het staande worden gehouden vanwege zijn huidskleur, ben ik maar al te blij dat ik een tintje bruiner ben geworden vandaag. Zo kun je het dus ook bekijken. Nadat ik mijn entertainment van de avond aan de kant leg, val ik in het tv-programma ‘We zijn er bijna’: de groep ouderen die met hun campers door zowel Spanje als Portugal reizen. Terwijl de kneuterigheid van het beeldscherm afspat, denk ik nog even terug aan de herdenkingen in Nice. Ik zie ineens weer het afgedekte lichaampje voor me van een jong meisje met haar pop nog naast zich. Ik begin te dagdromen over wat precies de motieven zijn geweest van de man die dit op zijn geweten heeft. Nog voordat mijn gedachten de kans krijgen om elkaar tegen te spreken, wordt mijn aandacht getrokken naar twee van de ouderen die technische tegenslagen met hun walkietalkies doormaken. ‘Nee, je moet eerst het knopje indrukken, eventjes wachten, en dan pas praten’, wordt er gezegd, terwijl het nog een aantal keren misgaat. Waar de vakantie van deze mensen enigszins wordt belemmerd door de techniek van tegenwoordig, heeft de vakantie van een aantal andere Nederlanders een rare wending gekregen toen zij dachten ‘goedkoop op vakantie te kunnen in Turkije’. Het land waar thans nog zoveel onduidelijkheid heerst en de meest gekke complottheorieën worden verzonnen. En dat allemaal terwijl Nel eindelijk haar eerste cocktail te pakken heeft gekregen aan het strand van Bodrum. Zie je het voor je? Terwijl ik verder zap, blijkt dat elders de kijker nog even mee wordt genomen in het succes van Tom Dumoulin. De naar adem snakkende Dumoulin vertelt de verslaggever dat hij dit toch maar even mooi voor elkaar heeft gekregen. Terwijl ik op de uitknop van de tv druk, twijfel ik nog even of ik morgen zwart of wit aan zal trekken. Al die contrasten ook.