Die dag in het verzekeringkantoor.

‘Zeg Hans, ik duik hier effe in de verzekeringen en nou heb ik een vraagje.’ ‘Brand maar los, Peter, daar zijn we voor.’ ‘Zo’n all-in woonverzekeringspakket wat kost dat nou aan de klant?’
‘Dat kost zo een 500 euro,’antwoordde Hans zijn nieuw-aangeworven collega zonder van zijn papieren op te kijken. Peter noteerde het bedrag in zijn memoblok.
‘Misschien een domme vraag maar “all-in” betekent toch dat alles inbegrepen is?’
‘Ja, inderdaad,’ zei Hans zonder verpinken.
‘Nou, dat is niet helemaal waar,Hans. Niet alles. Toch?’ reageerde Gert vanaf de andere kant van het kantoor. Hans legde zijn pen neer en draaide zijn stoel naar zijn collega’s. ‘Klopt, niet alles,’ gaf hij schoorvoetend toe. Peter liet zijn vinger glijden over het dossier dat voor hem lag. ‘Rechtsbijstand, bijvoorbeeld, is dat inbegrepen?’ Hans schudde zijn hoofd: ‘Nee, die verzekering kan je er nog bijnemen.’ ‘Ongevallen?’ ‘Nope, extra verzekering.’ ‘Buitenhuisverzekering?’ ‘Ook niet.’ ‘Kostbaarheden?’ ‘Nee.’
‘Inboedel?’ probeerde Hans tenslotte aarzelend. Hans’ gezicht klaarde op: ‘JA. Inboedel wel. En opstal ook.’
‘Dat is mooi,’ reageerde Peter optimistisch. ‘Voor alle van buiten komende onheil,’ voegde Hans er neutraal aan toe.
‘Dus niet voor een brandje vanwege een frietketeltje dat binnen staat?’
Hans antwoordde gepikeerd: ‘Nee, zeg, zo’n onhandige mensen, dat wil je toch niet geweten hebben?’
‘Dat soort lui helpen we ook wel hoor,’ verduidelijkte Gert, ‘iedereen die bij ons een verzekering afsluit, krijgt een brief met uitleg over hoe brand te voorkomen.’
‘Ja,’ Hans kon zijn ergernis niet onderdrukken, ‘sukkels die daarna nog brand krijgen in huis hebben het echt wel zelf gezocht.’ Peter liet die informatie bezinken.
‘En die opstal voor alle van buiten komend onheil wat houdt dat dan in?’ Lichte wanhoop klonk door in zijn stem.
Dit was Hans zijn pakkie-an: ‘Om een voorbeeldje te geven. Op nieuwjaarsnacht willen mensen wel eens een vuurpijltje afsteken. Stel je nou voor dat zo’n vuurpijl van buurman in jouw dakgoot belandt.’
‘Jouw huis in de fik,’ nam Gert over, ‘helemaal met de grond gelijk. Zie je het voor je?’ ‘Maar,’ vervolgde Hans, ‘het goeie nieuws is dat wij dan je huis netjes opnieuw bouwen.’ ‘O,’ begreep Peter, met een bedenkelijke uitdrukking op zijn gezicht, ‘is dat ooit al voorgevallen?’
‘Dat niet,’ repliceerde Hans spijtig. ‘Maar àls het gebeurt, krijg je wel een nieuw huis. Want daar ben je voor verzekerd. Mooi toch?’
‘Ja precies, heel mooi,’ mompelde Peter.