De racistische Efteling

De Efteling werd beticht van vermeende discriminatie in haar pretpark. Zo waren negerpoppetjes te zwart, Chinezen hadden te veel spleetoog, Bolle Jan had een te grote mond en Lang Jan was te kwetsend voor alle mannen met een Napoleoncomplex.
Dit alles werd de Efteling netjes in een brief uitgelegd door een groep met de naam: Stop Oppressive Stereotypes.
Ze hadden bijvoorbeeld bezwaar tegen de attractie: Monsieur Cannibale. En terecht! Het is ook een heel minderwaardige setting van hypocrisie, alsof die arrogante Fransen ooit een kannibaal mijnheer zouden noemen. Ze gunnen een brie nog geeneens een blik waardig!
Carnaval Festival. Een attractie met maar liefst vijf Bosjesmannen. Dat kan ook niet. We allemaal dat een Bosjesman niet per definitie zwart is. Stop eens een keer langs de parkeerplaats Aaldershut op de A2 richting Weert en je komt een heel bos vol blanke mannen tegen!
Madurodam. Hoe kwetsend moet dit wel niet zijn voor de kleine mens?
Euro Disney. Het ergste van allemaal! Donald in zijn blote kont! Ook weer heel onderdrukkend naar Kwik, Kwek en Kwak toe. Hoe erg is dat?
Nederland lijkt zo langzamerhand wel een testland geworden te zijn in hoe mensen moeten zijn. Wanneer men het nog niet is, dan zorgt er wel een of andere groep voor dat we er naar gemodelleerd worden. Zwarte Piet wordt een toverbal van kleuren. De Chinees zetten we weg als verlegen kok achter een schuifluik en de woorden neger en zwart zijn opeens heel kwetsend. Voor alle vele andere stereotyperingen die ik in dit stukje vergeet: Sorry, dit was niet racistisch bedoeld. Ik verwijs jullie graag naar de Stop Oppressive Stereotypes.
Wanneer je de groepsnaam afkort krijg je trouwens SOS. Bewust? Zo cliché! Bij deze wil ik graag een SOS uitzenden naar deze groep. Stop met dit cabareteske vlooiencircus. We weten wel dat er discriminatie, racisme en vooroordelen zijn. Dat zowel hier en over de hele wereld bepaalde groeperingen onderdrukt worden of erger. Dat we een zwerver eng vinden en een Gilles de la Tourette maar raar. Echter, als er ergens een plek is waar je even één bent met alle rariteiten, waar iedereen gelijk is, dan is het wel in een pretpark. Waar je ontvangen wordt door een grote konijn of een muis. Waar je nog mag lachen om dansende houten kaasmeisjes. Waar een fakir nog mag zweven op zijn tapijt zonder dat men vreest voor een aanslag. Beste malle SOS groep blijf zelf uit de hoek van stereotypering, stop ermee en ga gezellig een dagje naar Europapark.