De grote Erdoğanshow

Ik heb even, een heel kort moment slechts, getwijfeld of ik iets over de ‘coup’ in Turkije moest schrijven. Getwijfeld, omdat mijn vorige berichten over Turkije mij meerdere blokkades van Facebook opleverde, met als kers op de taart het volledig verwijderen van mijn professionele Facebookpagina, met ruim 14.000 enthousiaste volgers. Moet ik mij dan de mond laten snoeren door de aanhangers van alleenheerser Recep Tayyip Erdoğan? Nee, toen niet, nu niet, nooit niet.

Als ik de media moet geloven, wat ik dus niet doe, was er een coup gaande in Turkije. Voor mij had het meer weg van een nieuw programma van John de Mol, zo goed was alles geregisseerd. Precies op het moment dat je hem ook verwachtte, verscheen het hoofd van Erdoğan op Facetime, om het volk op te roepen massaal de straat op te gaan. De straat op te gaan? Je stuurt je bevolking toch niet ongewapend op geweren en tanks af? Of kwamen een paar burgerslachtoffers hem stiekem goed uit? De laatste tijd ligt Erdoğan zwaar onder vuur en wordt de roep om zijn vertrek luider en luider. En dan ineens is daar een coup, die snel door Erdoğan wordt neergeslagen. Want een leider van een land moet bikkelhard zijn in de islamitische wereld, anders is het een mietje. Dat de Sultan van Ottomanië hierdoor nog meer dictatoriale macht naar zich toetrekt ontgaat de meerderheid. Dat hij bewust burgers de dood heeft ingejaagd, is voor het gemak de schuld van de coupplegers. Dat de militairen verklaren dat ze niet beter wisten dan dat het een oefening was, wordt gekwalificeerd als laf achteraf gejank. En natuurlijk krijgt Fethullah Gülen de schuld. De meeste tegenstanders van Erdoğan, zijn tenslotte aanhangers van Gülen.

In de media gebeurt niets dat de goedkeuring van Erdoğan niet heeft, waardoor het kinderlijk eenvoudig was om de Turkse bevolking te overtuigen van de coup en het volk massaal de straat op te sturen. Als een Joseph Goebbels 2.0 hitsen de machthebbers vervolgens het goedgelovige volk op, gebruik makend van angst en emotie. Door een gecontroleerde massahysterie zijn de burgers stuurbaar en gaan ze precies de kant op waar de machthebbers ze willen hebben. Na de grote Erdoğanshow heeft hij vervolgens alle reden om de totale macht te grijpen, en al zijn politieke tegenstanders definitief op te ruimen. Letterlijk. In 1933 stond de Reichstag in Berlijn in brand. Tegenstanders van het Nazi regime werd de schuld in de schoenen geschoven. De rest is geschiedenis.

Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl