Blauwe Ogen

Safernandes11 1 jul 2016

"Goedemorgen!" Roep ik om kwart over zeven ‘s ochtends wanneer ik de o zo geliefde Metro krant uitdeel op het Centraal Station Rotterdam. Velen vragen mij "Zo vroeg werken? En krántjes uitdelen? Is dat niet pure hel?" Nah, valt reuze mee. Naast alle mensen die me niet eens aankijken na mijn welgemeende "Goedemorgen!", zijn er ook leuke mensen aan wie ik een krantje mag aanbieden. Mensen die wel de moeite nemen om goedemorgen terug te zeggen en zelfs een praatje met me maken. Over leuke mensen gesproken, daar is ze weer. Met die blauwe ogen. Ik zie haar aanlopen in de verte. Ze heeft bruin haar bedacht ik me. Donker haar en lichte ogen, is dat niet een van de zeven schoonheden? Oh my god, niet staren, Sandra! Dat is onbeleefd. Act normal en doe je werk! Ineens hoor ik "Hee!" en kijken die bekende blauwe ogen weer in die van mij. M’n hart maakt een sprongetje. Ik probeer niet te blozen en groet vrolijk terug met mijn breedste glimlach. Na vijf seconde is ze weer weg. Die vijf seconden die mijn werk een heel stuk leuker maken. Die vijf seconden die het vroeg opstaan minder erg laat lijken. "Is dat je nieuwe crush?" Zegt mijn collega met een knipoog. Ik kon het blozen toen niet tegenhouden en sloeg haar als reactie heel volwassen speels met een krant op haar arm. Ik keek elke dag dat ik werkte uit naar die blauwe ogen. Blauwe ogen? Ik hou niet eens van blauwe ogen. Vrijdagochtend was ze er weer. Alleen deze keer was het anders, deze keer was er een gesprek gestart wat langer duurde dan 5 seconden. Ze kwam naast me staan. Oh my god, niet blozen, Sandra! Ze werkt in Den Haag, in een fabriek. Daar gaan die blauwe ogen dus heen elke ochtend. Welk fabriek? Geen idee, ik werd teveel afgeleid door die blauwe ogen om dat te kunnen verstaan, en te verlegen om het nog is te vragen. En daar ging ze weer, onderweg naar die voor mij nog steeds onbekende fabriek. Onderweg naar de perron met de trein die haar naar Den Haag brengt. De trein waarin die blauwe ogen misschien wel deze column lezen en de eigenares van die blauwe ogen zichzelf hierin herkent. Is die eigenares écht mijn nieuwe crush? Geen idee. Misschien een beetje net zoals een 13-jarig meisje een crush heeft op Justin Bieber. Maar, wauw. Die blauwe ogen.