Afscheidsbrief

Beste M.,

We ontmoetten elkaar op de eerste warme zomernacht van dit jaar. Een nacht die ik niet snel zal vergeten. Een week geleden alweer. Daar zat je in een hoekje, klein van stuk, fragiel bijna. Toch bleef je niet lang onopgemerkt. Jij leerde me dat niemand te klein is om een verschil te maken. In het begin draaide je er nog omheen, maar al snel zocht je affectie. Je kwam dichterbij en beet me zachtjes in mijn nek. In eerste instantie had ik niet door wat er precies gebeurde. Je liep wel een beetje hard van stapel. Misschien zie ik ze vliegen hoor, maar het werd meteen duidelijk dat er een bepaalde aantrekkingskracht was. Jij zag me wel zitten.

Slapeloze nachten heb ik ervan gehad. Dit is niet wat ik voor mijn zwoele zomernachten in gedachte had, maar jij wist niet van ophouden. Nee, jij bent een echte doorbijter. In de ruimste zin van het woord. Continu bleef je me opzoeken. De aanhouder wint, moet je gedacht hebben. Door je focus op mijn lichaam voelde ik me slechts een lustobject. Geen fijn gevoel. Daar krijg je de kriebels van! Natuurlijk snap ik dat het moeilijk is als de liefde maar van één kant komt. Alleen er komt een punt waarop je moet accepteren dat het zo niet werkt en verder moet gaan. Je zoemde te veel in op mij. Obsessief was het.

Nu wil ik er verder geen olifant van maken, maar stalkgedrag gaat echt te ver! Ik heb je regelmatig van me af moeten slaan. Hoog tijd om een einde te maken aan onze ongewenste relatie. Ik had het je graag face-to-face willen vertellen, maar je kon het niet opbrengen om even stil te zitten en naar me te luisteren. Daarom deze afscheidsbrief. Het ligt aan mij, niet aan jou. Jij kan er ook niks aan doen dat je op me gevallen bent. Helaas is dat gevoel niet wederzijds. Je kunt hoog of laag vliegen, maar hier stopt het! Ik snap dat je m’n bloed nu wel wil drinken. Dat doet me pijn, maar voor ons is er geen toekomst samen. Toch wil ik nog één ding tegen je zeggen: Je hebt een verpletterende indruk achtergelaten…

Liefs,

Marjolein