World no-smoking Day
Op 31 mei van dit jaar vierde `World no-smoking Day´ haar 26e verjaardag. Toch is er, in vergelijking met andere landen, in Nederland nog geen reden tot juichen. Een kwart van de bevolking rookt nog steeds met enige regelmaat. Hoewel de overheid al sinds jaar en dag het roken probeert te ontmoedigen, blijft de vraag of de juiste maatregelen getroffen worden. Ook kan de vraag gesteld worden in hoeverre de regering zich oprecht bekommert om de gezondheid van rokers, omdat bewezen effectieve maatregelen tot op heden onvoldoende getroffen zijn.
Op jaarbasis sterven 20.000 Nederlanders aan de gevolgen van hun rookliefhebberij. De overheid lijkt zich echter weinig aan te trekken van de gezondheid van de burger. Een motie om verkooppunten van tabak (60.000) terug te dringen tot speciaalzaken, werd in het verleden bijvoorbeeld niet aangenomen. “We weten dat tabak heel slecht is voor mensen, maar we verdienen er een hoop geld aan”, zei CDA-senator Niek Jan van Kesteren en ex-directeur van werkgeversorganisatie VNO-NCW illustrerend. Het verhogen van de accijnzen vindt onvoldoende draagvlak in Den Haag. Het belang van accijnsverhoging wordt niet ingezien en blijkbaar ondergeschikt gemaakt aan de toekomstige financiële gevolgen voor de schatkist zodra mensen minder tabak gaan kopen.
Het morele besef van de voormalig topman van het bedrijfsleven valt dus ernstig te betwijfelen. Er zijn daarnaast meer senatoren uit de Eerste Kamer die nauwe banden onderhouden met de tabaksindustrie. Hans Hillen was bijvoorbeeld adviseur van de ´British American Tobacco Benelux´, toen het debat rondom het rookverbod in volle gang was. Een dubieuze rol is eveneens weggelegd voor Eelco Brinkman. Hij is nu voorzitter van de Senaatsfractie van het CDA, maar voorheen minister van Volksgezondheid en tegelijkertijd commissaris bij tabaksgigant Philip Morris. Blijkbaar is de tabaksindustrie diep geïnfiltreerd in de politiek en dat bemoeilijkt het terugdringen van het aantal rokers.
Het doel om tabaksgebruik te ontmoedigen wordt voorbijgestreefd zolang de politiek nauwe banden onderhoudt met de tabaksindustrie. Zolang de politiek niet onafhankelijk is en klaarblijkelijk gevoelig is voor de wensen van de tabakslobby, zullen bewezen effectieve maatregelen als (forse) accijnsverhogingen, het terugdringen van tabaksverkooppunten en mediacampagnes om het gebruik van tabak te ontmoedigen niet worden ingezet.