WIJ zijn er niet bij en dat is prima..
ZIJ zijn er niet bij en dat is jammer. Want wat had ik graag HUP HOLLAND HUP geroepen in mijn oversized oranje T-shirt, met rood-wit-blauwe vlaggetjes op mijn wangen die aan het einde van de wedstrijd gegroeid zijn tot uitgesmeerde vlekken. Maar helaas, de leeuw staat in z’n hempie, het beestje heeft dit jaar zijn pantoffels aan. Er wordt nu dus niet meer in de WIJ-vorm, maar in de ZIJ-vorm gesproken. WIJ bereikten in 2010 de WK-finale, maar ZIJ missen dit jaar het EK. Ha, daar is mijn bruggetje! Het wij-zij effect, een psychologische dynamiek waarbij er in termen van wij & zij wordt gedacht en al zo oud is als de mensheid zelf. Een dynamiek die kan zorgen voor polarisatie en eilandjescultuur, waarbij er onderscheid wordt gemaakt tussen wij en zij en daarmee ook tussen goed en fout. Dit fenomeen was al bekend bij onze prehistorische voorvaderen. De eigen stam was ‘wij’ tegen de vijandelijke stam, de ‘zij’. Het maakte de wereld overzichtelijk en geordend. Maar tegenwoordig zijn we beland in een verhitte eilandjes-strijd, het lijkt wel kinderspel. Je moet een eilandje kiezen, anders ben je dood. Sylvana Simons die de politiek in gaat, eilandje goed of eilandje fout? Het landarrest van Ebru Umar in Turkije, eilandje eens of eilandje oneens? Zwarte Piet, je hebt de mensen van eilandje wel , en die van eilandje niet. We leven in een land van antoniemen, van tegenstellingen, van wij vinden dit en zij vinden dat. Een mening hebben is belangrijk, maar soms is het hebben van geen mening nog veel belangrijker. Dames en heren, laten we als we de vuvuzela’s horen blazen, even helemaal NIKS vinden. Geen eilandjescultuur, geen polarisatie, maar juist verbroedering. Laten wij het EK als een eenheid beleven en Les Blues aanmoedigen onder het genot van een stokbroodje brie, proosten op de Deutsche Mannschaft met een Berliner Pilsner, of het nieuwe EK-lied ‘Wij zijn effe Bellug’ zingen als de Rode Duivels aan de bal zijn (hup, België, hup, volstaat ook). Juist nu, in de wereld waarin men geneigd is om in tegenstellingen te denken, zou het zo mooi zijn als we die eilandjes even laten voor wat ze zijn. Opdat we kunnen feesten en het EK kunnen vieren met z’n allen. In het Cruijffiaans heb elk nadeel zijn voordeel en in lijn met die wereldberoemde uitspraak zeg ik: WIJ zijn er niet bij, en dat is prima.