Veteranendag

Ieder jaar weer staan er duizenden mensen in Amsterdam de veteranen te eren. Oude mannen emotioneel, jonge vrouwen stoer en sterk, allemaal in de uniformen van toen en nu.
We laten zien dat we trots zijn op onze mannen en vrouwen en waarderen hun inzet voor een goede zaak.

Maar ik maak me zorgen… zorgen om de jonge en iets oudere mannen en vrouwen die daar niet staan… degene die veel, zo niet alles, hebben gegeven. Die gevochten hebben voor een stukje land hier heel ver vandaan. Het stukje land is ondertussen verwoest, heroverd of leeggehaald, maar daar praat niemand over, dat is een taboe. Net zoals dat sommige nooit terugkomen…. En als ze terugkomen, ze zichtbaar en/of onzichtbaar stuk, gebarsten, of ver-/gescheurd zijn….

Die jonge en oudere mannen en vrouwen, die hebben dingen gezien wat jij en ik ons niet kunnen voorstellen. Dit heeft hun leven (fysiek en of mentaal) ongelofelijk veranderd. Ja ze tekenen er zelf voor, ja ze krijgen er voor betaald, maar voorbereid zijn ze absoluut niet, deze jonge en wat oudere mannen en vrouwen. Dit kan je, ze niet verwijten.. Defensie, is nou niet bepaald met zijn tijd mee gegaan, met zijn achterhaalde methodes. Voorspiegelen dat: ‘we helpen’, helpen van mensen in nood. Iets doen voor een ander, zodat wat in die landen gebeurd niet hier gaat gebeuren.

Ja, ik maak me zorgen, want deze mensen zie je niet op veteranen dag, zij hebben een last mee genomen die ze thuis houdt. Ze zijn een beetje stuk, en een beetje stuk is lastig, want wij hebben een ‘oh- deze- heeft- een- barst- dus- gooi- maar- weg’ maatschappij.

Laten we niet vergeten dat deze mensen kwaliteiten en een opleiding specialisatie hebben waar jij en ik absoluut niet in de buurt komen… maar ze zijn een beetje stuk, dus niet meer bruikbaar. Ze gaan opzoek naar een baan, een leuke betalende baan. Niks meer niks minder… maar daar is onze maatschappij niet op gebouwd, want ze zijn een beetje stuk.

Ja zaterdag is weer veteranen dag…. We eren de mensen, in het groen… allemaal zichtbaar heel, das mooi voor het plaatje. Net als het lievelingsglaasje van oma, toen oma er nog uitdronk, was het heel gewoon haar gebarsten glaasje, toen ze overleed ging ie in de kast, en na de verhuizing gaat ie weg.

Groeten, de vriendin van een jonge of iets oudere man