Rolmodel

Sinds een jaar of vier loop ik hard. Nou ja hard… noem het joggen, bewegen, kilometers maken,hoofd legen. Ik huppel een beetje door de wei zullen we maar zeggen. Complete volksstammen beoefenen deze hobby. En zoals buschauffeurs, motorrijders en vrachtwagenbestuurders hebben lopers een soort code: ze geven, quasi nonchalant, een vriendelijk knikje naar hun soortgenoten. Ik glunder ik van dit ultieme groepsgevoel.

Mijn meelopers zien er cool uit, en dat wil ik ook. Liep ik voorheen in slobberbroek en afgedankte sweater, nu ga ik voor the real stuff. Maar ja… waar te beginnen? Op naar de runnersspeciaalzaak. Ernstig bekijkt men mij van top tot teen. Aangezien ik geen killerbody bezit zullen de volgende items beslist niet in aanmerking komen: korte broekjes, kniekousen, haltertopjes en armkousen.Mijn addidasjes worden minzaam naar de prullenbak verwezen. Slechte demping, weinig grip, onbalans.Een dergelijk stuk rubber en stof mag wat kosten. Minimaal € 150 voor deze pattas. Ik knik en slik, slechts zweetvoeten zijn gratis.

Dan nog een sportbeha (want je wilt tenslotte niet dat de boel nog verder gaat verzakken) een ademend shirt ( zijn die ook verkrijgbaar met zuurstof dan?) en een aerodynamische hardloopbroek.

Ik koos vorig jaar voor een zwarte legging met knus panterprintje. In de boerderijhond, die ik voorbij denderde, kwam de jager los en hij hapte spontaan in mijn Nel Veerkampje. Zijn tanden vormden een semi tattoo in mijn linkerbil. Daar ging het stuk textiel van 45 keiharde knaken. De huisarts was ook blij: de tetanusprik leverde hem € 20,00 op. De eigenaar van de hond was niet voornemens dit te dokken voor zijn terreinbewaker, had ik het beest maar niet moeten uitdagen (nou ja…!)Het bezoek zat in de basisverzekering, lucky me!

Binnenkort komt mijn GROTE uitdaging en daar zet ik menig afspraak voor opzij: Ik loop de Halve Marathon. Als stok achter de deur, en omdat ik er oprecht in geloof, doe ik het voor het goede doel.

Het leven van een loper bestaat uit afzien, maar ja… mijn leven bestaat ook uit genieten. Een taartje hier, een etentje daar. Daarom ziet de spiegel ondanks de nodige kilometers nog geen topatleet.

Dit keer naar de loopwinkel voor een nieuw kek broekje. Het kan me inmiddels al niet meer schelen hoe ik er uit zie. Ik wil het niet warm hebben dus kies voor het korte broekje. Inclusief een vette muffintop. Ben tenslotte niet voor niets een rolmodel:-) Sponsors: U mag zich persoonlijk bij me melden, het is voor het goede doel.