Martin Hunnik na 33 jaar vrijgesproken!

Martin Hunnik is na 33 jaar vrijgesproken. ‘Je gaat toch niet iets bekennen, wat je niet gedaan hebt?’, is steevast de reactie aan de koffietafel op artikelen van dergelijke strekking. Toch blijkt Martien Hunnik het zoveelste geval te zijn. Er is nog nooit een verdachte die bekend heeft vrijgesproken’, zo weet een ervaren advocaat. Al de middeleeuwen werd de bekentenis als de ‘koningin der bewijsmiddelen’ beschouwd. Erkende de verdachte de hem toegerekende daad, dan mocht hij niet in hoger beroep komen! In het geval van Martien werd onder meer de tijdlijn gemanipuleerd [dit kan op allerlei wijze, bijv. het proces-verbaal ‘aanpassen’], de verdachte met de antwoorden ‘geholpen’ en een kruitsporenonderzoek van een andere mogelijke verdachte niet binnen zes uur uitgevoerd. Tot slot werd ontlastend materiaal buiten het dossier gehouden [net als bij Cees Borsboom; ‘Schiedammer Parkmoord’]. Mocht je geen veters in je schoenen hebben dan kun je op je sokken op de betonnen vloer van je cel uren lang staan. Dit is natuurlijk ongeoorloofd, maar je wilt wel inbinden [bijv. Rapport Nationale Ombudsman, 2009/249.] Lucia de Berk, zo vertelt zij, werd geïsoleerd. Naakt uitkleden. Geen hoofdkussen. Dunne deken. Airco altijd koud. Blote voeten. Muitje van wcpapier werd afgenomen. TL-licht brandt altijd. Gebruik wc of wisselen tampon keek bewaking mee. De stalen wc kon niet worden doorgetrokken. Kerst werd zij gewaar doordat die dag een ijsje kreeg ‘Prettige Kerstdagen’ erop [L. de Berk, Lucia de B.: Levenslang en TBS, Amsterdam: De Arbeiderspers 2010]. ‘Dan moet je maar netjes gedragen’, hoor ik u denken. Klopt, maar je nu echt onschuldig bent? ‘Verder gebruiken verbalisanten een truc die bekend staat als minimax strategie. Aan de ene kant wordt aan de verdachte voorgespiegeld welke ernstige gevolgen ontkennen voor hem heeft. Tegelijkertijd worden de kwalijke gevolgen van bekentenissen geminimaliseerd, bijvoorbeeld het misdrijf als minder ernstig voor te stellen [ W.A. Wagenaar, H. Israëls, P.J. van Koppen, De slapende rechter, Amsterdam: Bert Bakker 2009, p. 141]. Als je iets bekent vanwege ontoelaatbare druk, dan hebben ze je finaal gebroken. Het Telegraaf Cold Case Team ontdekte de dwaling (11 december 2010). Het ergste is dat het OM al TIEN JAAR geleden wist dat Martien Hunnink onschuldig was (Telegraaf van 23 januari 2016, Knoops). Scoringsdrang en tunnelvisie is een giftige cocktail, welke kan uitmonden in een valse bekentenis. De Staat zal moeten dokken!