MARC’S GEHEIM

Toen ik 12 was heb ik bij de intertoys een playmobile-poppetje gestolen. Eentje met een zwart pak en een saxofoon omdat ik hem op een van de Blues Brothers vond lijken. Daar heb ik me maanden schuldig over gevoeld. Bij de laatste verhuizing kwam ik hem tegen, nog compleet in het doosje. Ik heb hem toen met de post naar intertoys gestuurd. Nou, dat is mijn geheim.

Iedereen heeft recht op zijn geheimen. Neem Joran van der Sloot, hij bedenkt zelfs regelmatig nieuwe geheimen, zo gek is hij er op. Dus ik zal de laatste zijn om iemands zwijgen te willen doorbreken. Alleen is er de laatste tijd iets intrigerends in het nieuws waardoor mijn nieuwsgierigheid zich de koning te rijk voelt.

Iemand wil iets niet vertellen. Nou is dat geen nieuws natuurlijk. Er zijn zoveel mensen die iets niet willen vertellen. Maar deze man wil echt iets niet vertellen. En iets echt niet willen vertellen duidt op iets groots en meeslepends. Nou was deze man behoorlijk groots. Meeslepend kan ik hem niet noemen. Koninklijke proporties nam hij aan. En ineens niet meer. En nu wil hij niet vertellen waarom hij geen Maxima meer is.

Het ergert mij zo erg, omdat iedereen recht heeft om koning te zijn over zijn eigen lichaam en hij natuurlijk helemaal geen plicht heeft om ons in te lichten over deze Greet Hoffman-affaire, en dat zorgt ervoor dat ik scheel begin te worden van nieuwsgierigheid. Want hoe heeft ie al die extra decoratie laten vallen? Hoe is het hem toch gelukt? Ik ben niet van het zwaarlijvige, maar ik ken genoeg mensen die wel een baronnetje kwijt kunnen. Deel het met het volk, goed man!

Zou hij een kroon om zijn maag hebben laten aanbrengen? Of eet hij alleen nog maar oranje appeltjes? Of misschien dat er een Raspoetin in zijn leven is gekomen? Onder de landgenoten gonst het van de geruchten. Ik bedoel, als de troonrede kan uitlekken, moet iemand hier toch ook iets van af weten.

Maar goed, we zullen het wel nooit weten. Voor iemand die in het meest roddelzieke programma van de Nederlandse televisie zijn mening staat te verkondigen is dit een beetje tegenstrijdig. Maar al sluiten we hem op in een boekenkist; Marc van der Linden houdt zijn kaken stijf op elkaar. Mondje dicht.

Hmmm. Misschien is dat het?