Lieve mevrouw Aardbol,

Hoe is het nou met je? Weet je, dat ik nooit heb geweten wat jij precies hebt doorstaan? En ik denk dat ik niet de enige ben. Natuurlijk zien we wel wat er nu allemaal met je gebeurd, maar dat is niets vergeleken bij vroeger.

In de documentaire ‘The History of Earth’ zag ik de beelden van de bizarre veranderingen die jij hebt doorstaan. Je geboorte was al bijzonder, maar je jeugdjaren waren nog spectaculairder. Wat is de mensheid dan eigenlijk maar een nietig onderdeel van jouw lichaam. Ik zag dat je verschillende vormen van leven hebt voortgebracht, maar je hebt ook veel levensvormen verwoest. Ik noemde je altijd ‘moedertje aarde’, maar die moederlijke eigenschappen waren soms best ver te zoeken. Natuurlijk begrijp ik wel dat jij ook met externe factoren te maken hebt, maar godsamme wat ben je af en toe gevaarlijk voor alles wat leeft.

Ik denk dat jij vaak in je vuistje lacht, als je ziet hoe die levensvormen die nu op jou rondhuppelen ruzie met elkaar maken. Over een stuk grond, over grondstoffen, over godsdienst, over een huidskleur of over wat dan ook. Gelukkig kun je jezelf goed beheersen tot nu toe, want ik begrijp best dat je soms korte metten met dat gezeur zou willen maken. Je lacht smalend om de wapens die worden gefabriceerd en je grijnst minachtend als je de voldane gezichten van de huidige machtshebbers ziet. Dat begrijp ik wel. Er is er maar één die werkelijk de macht heeft hier en dat ben jij.

Waarschijnlijk weet jij zelf ook nog niet precies wat de toekomst jou gaat brengen. Misschien ben je gewoon niet zo’n avontuurlijk type en hoop jij stiekem ook wel een beetje dat het blijft zoals het nu is. Maar hoe dan ook … Al gaan miljoenen gelovige mensen bidden en miljoenen niet-gelovige mensen hopen dat de planeet zo blijft, jij gaat en kunt niemand geruststellen. Die onzekerheid vinden wij mensen niet prettig, maar daar heb jij natuurlijk geen boodschap aan. Dat wij ook niet altijd rekening met jou houden, is waarschijnlijk jouw eerste reactie hierop.

Maar oké, misschien zou iedereen eens moeten kijken naar die documentaire en dan beseffen hoe waardevol je nu voor ons bent. Als je een echte ‘moeder aarde’ bent, dan moet die erkenning je toch strelen? Kom op ‘Powervrouw’, als wij beloven normaal te doen, houd je het dan nog een poosje met ons uit?