Leraartje pesten

In de groep 8 waar ik inviel als groepsleerkracht werkte ik de woensdag en de donderdag, anderhalve dag per week. Mijn duo-collega werkte twee keer zoveel en had vele jaren ervaring in groep 8. In het begin ging het goed. In december begon ik door te krijgen dat ik het jaar iets te losjes was begonnen, dat ik de kinderen iets te aardig had benaderd en teveel inspraak had gegeven, en ik probeerde de orde te hervatten. Een paar jongens, de “haantjes” van de groep, konden mijn nieuwe strengheid niet aan en schoten in de weerstand. Elke dag dat ik er was probeerde ik ze er weer bij te betrekken, ik heb een op een gesprekken met ze gevoerd. Het mocht niet baten. Ze begonnen de dag met rond te lopen tijdens het leeskwartiertje. Ze liepen naar elkaar toe, riepen door de klas. Als ik de les begon zaten ze met hun rug naar mij toe. Ze gooiden met de pet naar hun werk. Elke dag moest ik twee van hen de klas uit sturen. De directie verbond hier geen consequentie aan, de jongens werden liefdevol opgevangen in groep 5.
De directie ving op dat het niet zo goed ging met mij en ik kreeg een coach in de klas. Ondanks de coaching zat ik er op een donderdag helemaal doorheen. Ik heb staan huilen in de lunchpauze, mijn collega’s vingen mij op en de directeur heeft een brief gestuurd aan de ouders van de drie leerlingen. Ze waren de laatste weken van school niet meer welkom op school op mijn dagen (?). De ouders van de leerlingen beschouwden dit als leuke extra vrije dagen en hebben een klacht ingediend over mijn functioneren bij het bestuur van de Scholengroep.
De ervaring in deze groep 8 heeft er bij mij enorm ingehakt. Ik heb me ontzettend onveilig gevoeld op die school. De directeur zat er een keer bij in de klas toen een van de jongens mij op een snerende, onaangename manier toesprak. Hij greep niet in. Dit was voor mij niet te bevatten. Als directeur moet je vierkant achter je personeel staan. De gezondheid van je team staat voorop. Hoe raar is het als je leerlingen schorst voor anderhalve dag per week? Het is een misplaatste vorm van steun. Hierdoor krijgen leerlingen niet het gevoel dat zij fout zaten, maar dat ik, de leerkracht, fout zat. Dat het oké is om een leerkracht die je niet mag de rug toe te keren, om door haar heen te praten, om haar uit te lachen. Zo maak je kinderen rijp om leerkrachten weg te pesten op de middelbare school! En de ouders werken daar lachend aan mee.