IJsland kampioen!!!

Nog een paar dagen en dan barst de gekte in Europa rondom het EK voetbal los. Behalve bij ons! Mijn oranje shirt, sjaal en pet liggen samen met een gedeukte toeter en ratel in een ingezakte stoffige doos op zolder. Voor het eerst sinds 1984 zijn “we” er niet bij. Geen grote schermen op pleinen. Geen Tv’s in kroegen en geen hossende fans. Als ik de laatste wedstrijd van “onze jongens” even snel de revue laat passeren dan is het maar goed ook dat “ze” er niet bij zijn. Het Oranje dat vorige week nog met moeite gelijk speelde tegen 11 beschonken en op amateurniveau spelende Ieren heeft he-le-maal niets te zoeken of te vinden in Frankrijk. Nederland is op dit moment van hetzelfde niveau als voetbaldwergen zoals Wales, Slowakije en Roemenië. Die overigens wel gewoon aanwezig zijn in Frankrijk! Het deelnemende IJsland en Turkije hebben het Nederlands elftal er zelfs van weerhouden zich te plaatsen. Schande! Maar nu weer roepen en wijzen heeft geen zin want het verandert niet. Ik moet mezelf door dit toernooi zien heen te worstelen en er maar het beste van maken. Tijdens de poulewedstrijden worden we geconfronteerd met slaapverwekkend voetbal van een bedenkelijk niveau en vanaf de achtste finales zullen de “usual suspects” serieus ten strijde trekken. Van Spanje, Duitsland, Italië en Frankrijk mogen we zoals altijd verwachten dat ze ver komen. En wij dan? U en ik bedoel ik. Nou thuis voor de buis! Met een lang en chagrijnig gezicht languit hangend op de bank met een glaasje lauwe prik. Vloekend en tierend over spelers, scheidsrechters en het spelniveau. Wie moeten we aanmoedigen? Spanje heeft wat mij betreft de laatste decennia genoeg gewonnen dus “Adios”. Fransen vind ik te chauvinistisch en om nou te springen en te hossen voor Duitsland gaat mij ook net iets te ver. “Auf Wiedersehen” zeg ik. Iedereen heeft het opeens over de mede-Hollanders uit België. Maar die gun ik het niet! Ze hebben mij iets te veel leedvermaak getoond toen Oranje werd uitgeschakeld. De Belgen zijn mij ook te zeker van hun eigen kunnen. Die mogen snel de TGV terug naar huis pakken. Ik ga voor IJsland! Ze zijn onverstaanbaar en de taal is niet te leren. De namen van de spelers en trainer eindigen allemaal op “-Son” en zijn niet uit te spreken. Als je tijdens de kwalificatie twee keer van Nederland wint en je hebt supporters die er zelfs in Amsterdam een echt feest van gemaakt hebben dan heb je mijn sympathie. Wie weet stunten ze wel in groep F tegen Oostenrijk en Hongarije. Island meisari!