Iedereen ‘Ramadan’
Het moment dat een miljoen moslims over de hele wereld vasten. Ik ben zelf geen moslim en ben het ook niet altijd eens met hun waarden en normen. Maar de Ramadan is één van de religieuze rituelen wat ik erg mooi vind aan de islam. Tijdens de Ramadan eet je vanaf dat de zon opkomt totdat de zon neergaat helemaal niets. Dit doe je een maand lang. Zoals je kunt begrijpen is dit niet gemakkelijk.
Tegenwoordig is er bijna geen ‘nee’ meer te koop. Men beseft niet meer wat men heeft en is minder snel dankbaar en tevreden. Daarom vind ik het idee van de Ramadan zo mooi. Je wordt je bewust, van hetgeen wat je normaal voor lief neemt, niet zo vanzelfsprekend blijkt te zijn.
De Ramadan zorgt voor een gevoel van eenheid. In het dagelijkse leven heeft iedereen zo zijn eigen zorgen en kunnen sommige mensen zich moeilijk in een ander inbeelden. Door de Ramadan heeft iedereen even, naast de bestaande zorgen, dezelfde zorgen. Immers een hele dag niet eten en drinken. Doordat je even dezelfde zorgen deelt kun je je inbeelden in die van een ander en kun je ervoor elkaar zijn. Hoe mooi is dat, om te beseffen dat je allemaal in hetzelfde schuitje verkeerd. Het maakt niet uit waar je woont, hoe arm of rijk je bent, in een land met oorlog en een land zonder oorlog, er is even geen onderscheid. Niemand eet of drinkt overdag.
Zou het niet een idee zijn om met z’n allen één keer per jaar, bijv. een maand, te vasten? Het geloof staat hier buiten, maar om iedereen bewust te laten worden van wat men heeft. Tuurlijk zijn er nu genoeg mensen die denken, daarvoor heb ik de ‘Ramadan’ niet nodig. Daar gaan we al, dit zie ik als een soort van egoïsme. Het gaat niet alleen om wat jij nodig hebt, maar ook of anderen misschien in die tijd, dat ze vasten, jou nodig hebben. Immers een van de gedachten er achter is, is dat je elkaar kunt steunen. Om de ander echt te kunnen begrijpen en te steunen, zul je in het zelfde schuitje moeten zitten.
Ik ben van mening dat geen enkel geloof perfect is, maar dat we wel heel veel van elkaars geloven kunnen leren, zolang je daar maar voor openstaat. Als we allemaal iets meer in die richting denken, zou er heel wat minder oorlog worden gevoerd.