Hemellichaam

’Kan de dakkoffer niet weg?’, vroeg mijn vrouw. Dat ding stond tegen de muur van de gemeenschappelijke fietsenkelder en was al 5 jaar niet meer gebruikt. ‘Ik zet ‘m wel op Marktplaats’, zei ik. Met mijn iPhone maakte ik een foto van het hemellichaam en plaatste die met een korte tekst op de digitale vrijmarkt. Twee minuten later werd ik gebeld door Ali. Hij vroeg of die koffer op een Opel Zafira past, waarna hij de telefoon aan zijn vrouw gaf om het adres te laten noteren. De vraagprijs was 150. Voor 125 euro zou hij ‘m morgenavond komen ophalen. Er kwamen ook per email biedingen binnen van Mohammed, Tarik, Saddam en Achmed. Ze wilden allemaal de inhoud weten en ik zei dat het een grote koffer was van 90 x 220 cm waar heel veel in kan.
De volgende dag kwam Ali samen met een vriend kijken. Ze waren onder de indruk van de proporties van het grote zilvergrijze object en ze streelden de aërodynamische welvingen die mijn vrouw een paar uur daarvoor met een nat lapje had gereinigd. Ik draaide het slot open en deed de deksel omhoog. ‘Daar veel spullen in kunnen’, zei de vriend. ‘Niet verder open kunnen?’, vroeg Ali, die bukkend zijn kale, bebaarde hoofd in de schelp had gestoken. Ik zei dat er een vergrendeling opzat, maar dat die gemonteerd op het dak van een auto makkelijk te beladen is en veegde ondertussen een paar gedroogde Franse grassprieten weg. Daar kunnen heel wat boerka’s en vakantiespullen in, dacht ik toen ik de deksel weer dicht deed. Op de achterkant ontdekte Ali de krassen die tot 15 euro prijsverlaging zouden leiden. Uiteindelijk droegen ze ‘m met zijn tweeën naar de Opel Zafira waar nog geen dakdragers opzaten, klapten de achterbanken op en schoven de koffer naar binnen. Ik vroeg of ze nog interesse hadden in een fietsendrager waar twee fietsen op kunnen. ‘We zijn met zijn zevenen,’ zei Ali, maar hij wilde ‘m toch graag zien.
‘Waar gaan jullie naar toe op vakantie?’, vroeg ik. ‘Naar Marokko!’, zei Ali. Het idee dat mijn koffer straks zou gaan bijdragen aan de Arabische Lente werkte ik niet verder uit. Evenmin dacht ik aan de radicale islam of de verschillen tussen soennieten, sjiieten en salafisten. Het ging nu gewoon over een skybox op een Opel Zafira, waarmee ze voor vijf weken naar hun tweede eigen land zouden gaan. Het was de derde dag van de ramadan en het was nog licht. Pas over een uur of twee mochten ze aan tafel. Het waren hele vriendelijke Zafiraïsten die niet met minder, minder, minder bagage op reis wilden.
Ik voortaan wel.