Gebrek aan zelfvertrouwen

Ik werd vanochtend wakker en besefte dat ik vandaag de uitslag kreeg van het herexamen dat ik een week geleden had gemaakt. Ik zat aan de ontbijttafel om mijn boterham met hagelslag op te eten. De zenuwen gierden door mijn lijf. Het duurde echt eeuwen voordat ik mijn boterham op had. Ik keek naar de klok en ik zag dat het al half tien was. Ik pakte mijn jas en liep naar de garage. Ik pakte mijn fiets met trillende handen vast. Gelukkig kon ik de uitslag bij mijn beste vriend afwachten, want er was vandaag niemand thuis.

Terwijl ik aan het fietsen was, voelde ik mijn mobiel in mijn jaszak trillen. Ik haalde mijn mobiel uit mijn jaszak en zag tot mijn grote verbazing dat mijn mentor mij belde. Ik stopte met fietsen en ik stond verstijfd naar mijn mobiel te kijken. Nadat het trillen was gestopt fietste ik weer verder naar de boerderij van mijn vriend. Terwijl ik het erf op kwam fietsen ging mijn mobiel weer af. Ik durfde weer niet op te nemen. Ik zette mijn fiets in de schuur en liep naar de deur van de bijkeuken. Op het moment dat ik de deurkruk beet wilde pakken, ging de deur al open. Daar stond mijn vriend.

Ik vertelde hem dat ik al twee keer was gebeld door mijn mentor. Hij zei: “heb je de mobiel opgenomen?’’. Ik vertelde dat ik mijn mobiel niet durfde op te nemen.

We gingen samen op het terras zitten. De zon scheen, het was heel mooi weer! Hoewel ik van het weer genoot stelde Sjoerd voor om mijn mentor terug te gaan bellen.
Ik pakte mijn telefoon en toetste het mobiele nummer van mijn mentor in. Mijn mentor nam haar telefoon op. Ze zei: “Lieve Everdina, het is weer niet gelukt. Ik vind het zo jammer, ik had het je zo gegund. Je hebt er zo hard voor geknokt.”

Ik voelde me op dat moment echt een nutteloos persoon. Na een paar minuten legde ik mijn mobiel op de tuintafel. Ik barste in tranen uit. Ik zag het niet meer zitten.

Sjoerd keek me aan, bezorgd, maar tegelijkertijd heel begripvol. Hij probeerde me te kalmeren. Hij vertelde me dat het logisch was dat ik het even niet meer zag zitten. Maar hij gaf ook aan dat ik niet bij de pakken neer moest gaan zitten. Hij zei: “Jou doorzettingsvermogen is zo sterk en als je gewoon door gaat dan haal je volgend jaar jouw havodiploma.”

Sjoerd gaf aan dat iedereen weleens gebrek aan zelfvertrouwen heeft. Van jezelf houden is één van de dingen die je moet leren.